Katil Kız

34.Bölüm

Sabah kalkıp üstümü giyinmiştim ve aşağı inmiştim...gizem çoktan gitmişti bende öyle takılıyordum ki telefonum çaldı...çetin arıyordu, ilk başta tereddüt etsemde açmak zorunda kaldım

"Efendim?" dedim

"Defne sen...sen nasıl böyle birşey yapabilirsin" dedi...kızmıştı

"Mecbur kaldım çetin" dedim

"Bizi bıraktın, yeni hayatına gittin mutlumusun he söyle?" dedi ve ağlamaya başladı sesinden belliydi

"Özür dilerim nolur affet" dedim

"Affedemem sen bizim hayatımızı bu gün mahfettin çekip giderek" dedi

Bende o yüzden gidiyorum diyemedim sustum! Haklıydı

"Poyraz bile ağladı,seni seven adam ağladı hemde herkesin önünde" dedi

"O beni sevmiyor!" diye bağırdım

"Dönme defne bir daha seni görmek istemiyoruz geri gelme" dediği an başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki

"Çetin yapma" dedim

"Alo" dedim ama ses yoktu...kapatmıştı

İlk defa kendimi yalnız hissettim...yıkılmıştım ilk defa paramparça olmuştum...şimdi parçalarımı kim toplicaktı? Gözümden bir damla yaş aktı yanlış yapmıştım...hayatımın yanlışını...kaybettim diğerlerini kaybettiğim gibi onlarıda kaybettim...kaybedecek neyim kaldı,? Hiçbirşeyim

Hızla spor salonuna gittim...vardığımda box katına çıktım kimse yoktu ama aşağısı kalabalıktı box eldivenlerini takmadan kum torbasına vurmaya başladım

************

Ellerim morarmıştı ama ben hala kum torbasına vuruyordum

"Defne?" dedi gizem ve beni durdurdu elerime baktı

"Defne ellerin morarmış hemen bir krem sürelim" dedi

"İstemiyorum...acımıyor zaten" dedim

"Defne olmaz!" dedi

"İstemiyorum gizem saol...neyse ben eve gidim akşam görüşürüz" dedim ve eve gittim koltuğa oturup düşünmeye başladım

Ben napacaktım çetinsiz,duygusuz...ben sadece onların mutlu olmasını istedim...hayatlarını mahfetmemek için

Benim tek dileğim annemi bulmak yıllardır bekliyorum ama yok...

Umudun ne zaman tükenirse o zaman ayakta duramazsın ve düşersin

Bu sözü yıllar önce okuduğum kitaptan hatırlıyorum...ben düşmemek için umudum var...ama her an.düşebilirim bende bundan korkuyorum!

Benim dünyam 5 yaşında karanlığa boğuldu...gerçekleri öğrendiğim an karanlıkla tanıştım ve ordan hiç çıkamadım katil dediler sustum, öksüz yetim dediler sustum, kötü biri dediler yine sustum...ben zaten hep sustum! Hep karanlık dünyamda biriktirdim onları...şimdi ise karanlık dünyamda koyboldum yolumu bulabıyorum

Kafamı yastığa koydum uyumak iyi gelebilirdi...