My Last First Love

Κειμενο 3

Τριτη ωρα και θα συναντησουμε την Ελλεν. Εχω τρομαξει απο αυτο τον κυριο Μάλικ. Είναι πολύ σκληρός και άδικος. Μπενουμε μεσα και για ακομη μια φορα συνανταμε τα κοριτσια, την lottie και την Gemma. Μα αυτο το ονονμα δεν μπορω να το βγαλω απο το μυαλο μου. Ποιος ειναι αυτος ο Χαρρυ και πως και εχω ξανακουσει το ονομα του;
?- φυγε αμεσως απο τη θεση μου, σπασικλα!
?2-συγγνωμη styles.
Styles- δεν σου επιτρεπω να με λες ετσι βλαμενε * ειπε χτηποντας τα χερια του στο τραπεζι* εχει τρια δευτερολεπτα να σηκωθεις απο τη θεση μου. Α και μια που το λεμε ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΦΛΕΤΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΗΛΙΘΙΕ. ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΤΙΠΟΥΣ Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ.
?2- σ-συγγνωμη η-ηλικρινα δεν θα το ξανα κανω! Σε παρακαλω μην με χτηπησεις!
Εκεινη την ωρα ακουσα την Gemma την  Lottie και ακομη 3 ατομα να γελανε. Οι αλλοι ετρεμαν απο το φοβο. Ειμαι τοσο θυμωμενη αυτη τη στιγμη που θελω να τον χτηπησω αυτο το styles. Δεν εχει κανενα δικαιωμα να κανει κουμαντο. Ελπιζω απλα να μην ειναι ο καθηγητης γιατι μια χαρα ειναι να εχουμε ενα σκληρο σαν τον Κ. Μάλικ. Δεν θελω αλλον! Ο θυμως μου μου βαραει το κεφαλι ετσι πηγαινω προς το μερος του εξαντλη και ξεκινω να του ουρλιαζω.
" Ποιος εισαι εσυ που θα του πει τι θα κανει; Δεν εχεις δικαιωμα να φωναζεις σε καποιον επειδη καθετε σε μια θεση που δεν γραφει καν το ονομά σου "Harry Styles";" Και τωρα καταλαβα που τον εχω ακουστα. Το κοροτσι εκεινο οπου εκλαιγε με λυγμους για καποιο harry και η ellen. Ειναι ο αδελφος της gemma. Πολυ καλα! Τα καταφερες και παλυ Steph!
Γυριζει προς το μερος μου και μου λεει ηρεμα.. "Σε ξερω απο καπου;" Θεε μου. Ειναι ενα αγορι με πολλα tattoo στα χερια -και μαλλον θα εχει στο σωμα- με γυμνασμενους κυλιακους. Πρασινα ματι με βλεπυν καπως ηλιθεια μπορω να πω. " εισαι μια απο αυτες που εχω πηδηξει;" Αυτο  στα αληθεια μου ραγησε την καρδια. Δεν ξερω το γιατι. Και τωρα το επιβιωνω. Ειναι αυτος ο τυπας που πηδαει ολο το πανεπηστημειο.μσυνχαρητηρια για ακομα μια φορα Steph σε εσενα και το ταιραστιο σου στωμα. " οχι και ουτε προκητε. Εισαι ηλιθιος αν πιστευεις οτι θα με πηδηξεις" "βαζουμαι στηχημα; Μεχρι το τελος του εξαμηνου θα σε πηδηξω 9 φορες και θα φευγεις κατω απο τις πηλες του σχολειου καταραςςωντας με" "δυςτηχως για εςενα, δεν ειμαι τοσο ευκολη" "δυστηχως για εσενα δεν θα αγγηξεις τιποτα απο το σωμα μου. Σιγουρα εισαι παρθενα και προσπαθεις να με πηδηξεις για να μην εισαι. Το βλεπω στα ματια σου. Εισαι τσουλακι" θες να το παρουμε ετσι Styles; "Παμε στηχημα οτι αυτο λες ολη μερα. Εχει γινει η καθημερινωτητα σου. Εχεις πηδηξει ολο το σχολειοκαι νομιζεις οτι εισαι καποιος που θα μας ελενχει. Λαθος κανεις." θυμωνει. Τον βλεπω να εξοργιζεται με μενα. "Αυτο ηταν. Σου εδωσα την ευκαιρια σου. Τι σε νοιαζει τι κανω μοιραζομαστε την ζωη μου? οτι θελω θα κανω και δεν θα σου δινω αφορμη. Αν θελω θα πηδηξω και την μανα σου. Ξερεις δεν ειναι και δυσκολο μου!" Λεει γεματος περηφανεια. Δεν εχω αλλα λογια και παω να τον χαστουκησω αλλα με αρπαζει απο τα χερια και με κολλαει στο τοιχο. Εχουμε γινει το επικεντρο της ταξης. Βλεπω ανυσηχη την Ali και τοτε καταλαμβαινω οτι θα με χτηπησει. Για μια στιγμη ευχομουν να με φιλησει μα αυτο παραπαει.. Μα τελος παντων που ειναι ο καθηγητης; Εκεινη την ωρα μπαινει μεσα ενας κυριος. Μαλλον θα ειναι ο διευθηντης. Ειναι θυμωμενος. Ο Harry λεει θυμωμενα:"ποιος τον φωναξε;" Και βλεπω την Ali και την Ellen να κρατανε η μια την αλλη φοβισμενες και να ψηλωνουν το χερι τους. Ευτηχως μονο εγω τις ειδα και τους κανω με καποιο τροπο νοημα να τα κατεβασουν. Τα κατεβαζουν την ωρα που ο Harry γυρησε προς αυτες. Ευτηχως δεν το προσεξε και ο διευθηντης λεει:"και για ακομη μια φορα ο Styles ειναι μπλεγμενος. Ασε την κοπελια ησηχη και ακολουθησε με αμεσως στο γραφειο." Με αγροιοκηταξε και μου ψυθιριζει:"δεν τελιωσαμε εμεις οι δυο παρθενακι" τα κοριτσια τρεχουν σε εμενα και με αγγαλιζουν. Ο διευθηντης κάτι λέει και όλη πανηγιριζουν και εξοργιζεται. "Δεν ειναι κατι το ανυσηχιτικο και εμεις δεν πρεπει μα χαιρομαστε επειδη ο ανθρωπος βρισκεται στο νοσοκομειο! Κανονικα θα επρεπε να σας το αναπληρωσω. Το νου σας! Styles ακολουθησεμε" ο Harry με κοιατξε και μου εκλεισε το ματι τρομαζοντας με. Όλοι βγαίνουν έξω απο την αίθουσα και εγω με τα κοριτσια περπαταμε προς την καφετερια. Εχουμε μονο μιση ωρα ετσι θα παμε να πιουμε ενα γρηγορο καφε και μετά θα πάμε στο επομενο μαθημα. Καθως περπαταμε μας σταματα μια φωνη που με φωναζει απο πισω. " συνχαρητηρια. Ο αδελφος μου πηρε δηημερη αποβολη. Του εχεις μιλησει ασχημα και αυτο σημαινει πως εχεις κακα ξεμπερδεματα με αυτον. Ο αδελφός ,ου ειναι σκληρός και συγγνώμη για αυτο. Αλλα μην νομιζεις οτι ειμασται ενταξει. Θα σε εκδικηθει διπλα. Και για την αποβολη αλλα και για τα λογια που του ειπες. Αυτο ηταν προηδοποιηση." Τρεμω ολοκληρη. "Πραγματικα λυ-λυπαμε πολυ. Δεν ηταν αυτος ο στοχος μου και ελπιζω να το γνωριζεις αυτο. Δεν ηξερα με ποιον πηγα να τα βαλω" αυτη ενωνει τα φριδια Της οπως και ο αδελφος της και μΟυ λέει " οχι δεν λυπασαι. Αυτο ειναι το πρόβλημα." "Δεν ξερω τι να πω εχτως απο συγγνωμη. Αλλα πια λυση υπαρχει; Να με σκωτωσει;" Η Έλεν με σπρωξε και μου ψηθηρησε" μην προκαλεις."