Ilang beses pa akong napatingin sa relo ko. It's already 6 in the evening and yet wala pang ni isang kuya ko na nagpapakita. I thought Kuya Seth will drive me home. Hindi rin ako makapagtext dahil lowbat ako.
Nonetheless, I am happy this day. I passed the interview with Mr. Alcantara though hindi naman talaga ako nainterview. It's weird yes, pero ang importante ay tanggap ako. I think ny kuyas will be glad.
Tumayo na ako sa para sana pumara ng sasakyan nang may mapansin akong isang magarang sasakyan sa di kalayuan. I saw my boss with a lady wearing a fitted dress. His hand is around the lady's waist. Umiwas ako ng tingin nang lumapit ang mukha ng lalaki sa babae. I don't know..baka napuwing iyong babae?
Wala pang ilang minuto ay sarap ko naman pumara ang isang pamilyar na puting sasakyan. It's Kuya Riley's Montero. I'm sure of it, and I was able to confirm it when kuya went down.
"Kuya!" Bati ko dito. Nakadark jeans ito at black shirt na puting disenyo. I really don't know how to describe clothes maybe because I'm not fond of fashion. Hinalikan ako nito sa pisngi nang salubungin ako.
"Sorry primcess, I just charged my phone. Late kong nareceive yung utos ni haring Steven na sunduin ka. Si Seth kasi may tinapos na project sa may Pasay." He said. Napansin kong nakakasanayan nitong tawagin akong primcess.
"Okay lang kuya. Uuwi ba si Kuya Steven?" I asked. Gusto ko kasi sanang magcelebrate dahil may trabaho na ako.
"I dunno. Alam mo namang hindi kami close ng mahal na hari." He answered. Sa aming magkakapatid, Kuya Riley and Kuya Steven never live a day without arguments. Parati silang may pinagtatalunan. Even the smallest thing.
I remember when they debated what type of creature Spongebob is. Seriously! Napakaliit na bagay but they didn't talk with each other just because of it. Minsan naisip ko ngang naging grumpy lang talaga si kuya magmula nang mamatay ang parents namin.
Kuya Steve before is a lot worser than Kuya Riley kaya nga maaga itong nakabuntis. Yes, Kuya Steven has a daughter. But seeing him changed a lot now, I can't help but think that he's puting all the responsibilities on his shoulder. He never get the chance to fix his relationship with his daughter's mother dahil siguro sa amin.
Kuya Theo is always our icebreaker. Siya naman itong kalmado at mukhang mahirap galitin. I was the only one who witnessed how vulnerable he was when our parents died. Siya kasi itong umiyak kasama ko. I didn't see my other kuyas cried but I know they did.
Thinking about my parents make me sad. Always.
"Okay lang yan. It's just part of life. Failures." Kuya suddenly said. Hindi ko gaanong naintindihan kung para saan ang sinabi nito pero ngumiti nalang ako at tumango. He smiled at me.
"Wala pa sila?" I asked kuya. Madilim kasi ang bahay at tila walang tao. Inayos nito ang pagparada ng sasakyan sa tapat. Mukhang aalis ulit ito mamaya kaya hindi niya ipinasok sa garage.
"Maybe? Baka di nagbayad ng kuryente si Seth." He said.
"Kuya talaga!" I laughed at his joke. Yes, i's a joke. And it's true na si kuya Seth ang nakaassign magbayad ng electric bills and internet dahil siya itong magastos sa kuryente, that is what kuya Riley said. I don't know who's assigned for the water bills, does it mean iyon ang pinakamalakas gumamit ng tubig? Maybe si kuya Theo?
Nang makapasok kami ay bigla akong napatili dahil sa pagsigaw ng nga kapatid ko na nagsaboy ng nga confetti. Nagliwanag narin ang paligid. They are all present!
"Surprise!!" They shouted chorusly. Kuya Seth's voice is louder. Because a party-goer! Kahit anong party basta may pagkain. Literally.
Did they know na pumasa ako sa AI? Kiya Riley tapped my shoulder.

BINABASA MO ANG
PBS3: Thaddeus Alcantara
General FictionThePossessive Bachelors Series #3 Thaddeus Alcantara