1.Bölüm ''Kuzen?!''
18 Şubat-Pazartesi/2013
Gözüme giren güneş ışıklarıyla beraber doğruldum.Yerde yatmanın verdiği hüzün bir ayrıydı zaten.Ayağa kalktım ve yer yatağına tekme atmaya başladım.Koltukta uyuyan –daha doğrusu ayı gibi horlayan- abime de tekme atmaya başladım.
‘’Murat! Hadi uyan!’’ Gözlerini araladı ve bana öldürücü bakışlarını atmaya başladı.
‘’5 dk daha.’’ Dediği sözle beraber ‘Birkaç saat daha uyumak istiyorum’ cümlesini vurgulamıştı aslında.
Ah,evet size anlatmayı unuttum.Adım Duygu.Soyadımdan nefret ederim ama yine de söyliyim ; Bezer. 15 yaşında dünya da ki en aptal aileye sahip anormal bir kızım.Saçlarım açık kahve tonu ve gözlerimle saçlarımla aynı renge yakın.8’e gidiyorum.Aslında benim deyimimle orta son.
Size neden yer yatağında yattığımı hemen açıklıyım : 5 yaşımdan beri adıyla dalga geçtiğim Muazzez halam , kocası Cevdet’le kavga edince ; gecenin bir yarısı çocuğunu da alıp apar topar bizim eve 1 haftalığına yerleştiler.Ve bilin bakalım kimlerin odasını aldılar? Halam benim , sümsük çocuğu ise Muratın!
Salonda yer yatağında belim tutulmuştu resmen.Amcık kafalı halam odamı kaptı tabi.Bide lise 2’ye giden sarışın ama aptal bir oğlu var.Adı Arda.Muazzez ve Cevdet’ten mi çıktı bu çocuk anlamıyorum.Evlatlık bence.Halamın kadın olduğundan şüpheliyim zaten.Neyse Arda’ya dönelim.Çocuk yavşağın teki.10 yaşımdayken beni sahipleniyordu gerizekalı.O zamanlar kafam basmıyordu tabi.O da direk yararlanıyordu.Sarışın aptal.
Yer yatağını birkaç dakika’da toplayıp tekli koltuklara bıraktım.Masaya bıraktığım telefonumdan saate baktım. 06.37 , güzel! Tam tamına 2 saat uyumuşum! Gece 3’te gelen halamlar beni sıcacık yatağımdan mahrum etmişti.Sonra niye bu kadına küfür etme.Mavi tavşanlı terliklerimi giydim ve ayıcıklı pijamama aldırmadan koridordaki yansımama baktım.Saçlarımı inek yalamıştı resmen.2 gündür yıkanmayışıma lanet ederek tuvalette günlük işlerimi hallettim.(Anladınız siz dfghj)
Ağzımdaki kuru tattan tamamı kahverenginden oluşmuş olan mutfağa girdim.Sürahideki son suyu bir bardağa boşalttım.Yüzümü yıkamış olmama rağmen nerdeyse hiçbir şeyi doğru göremiyordum.
Arkamdan gelen sesle bardak yere düşmüştü bile.Arda malı ‘’Günaydın!’’ diye bağırınca sakarlığım tavan yaptı tabi.
Şaşkınlıklar içerisinde annemin en sevdiği bardak takımından birinin parçalanmış haline bakıyordum.Ev halkı zaten mutfağa doluşmuştu.
‘’Kııız! İyi misin?’’ Muazzez teyzemin gür sesi kulaklarımı doldururken babamın koşa koşa merdivenden inişi beni gülme krizine sokmuştu.
‘’Bak hala gülüyo.O benim en sevdiğim takımdandı!’’ Annemin bağırışıyla susmuştum.
‘’Ama anne,Arda bağırınca panikledim-‘’ sözümü yarıda kesen babam olmuştu.
‘’Sabahın köründe bu ne ya? Melek,Muazzez yeri toplayıp kahvaltıyı hazırlayın.Duygu sende hazırlan.Arda sende hazırlanıp,Duyguyu okula bırak.’’ Babamın son dediğiyle gözlerim büyümüştü.
‘’Bebek miyim ya ben?! Bunca senedir kendim gidiyorum okula.’’ Arda sözümü tamamlayamadan kolumdan çekiştirip merdivene yönelen koridora çıkarttı.
‘’Okulunda güzel kızlar var mı?’’ Koridorda sinsice gülerek durdu.
‘’Oğlum sübyancı mısın sen? Sen lise 2’sin.Ben 8.sınıf.Okulumda evcilik oynayan güzel kızlar var elbette.’’ Ona alayla baktığımda gözlerini devirip merdivenleri birkaç adımda çıktı.Bense tüm yavaşlığımla arkasından çıkıyordum.
‘’Bu sene çıkmayı düşünüyor musun?’’ Gerizekalı,aptal,öküz.Tüm küfürler bu çocuğun götüne girsin.
‘’Arda senin okulun yok mu?’’ dediğimde anlayamadığım bir şekilde güldü.
‘’Annem müdürle konuşup 1 hafta izin aldı.Şanslıyım kuzen!’’ Ya ne demezsin.Bu çocuğu 1 hafta nasıl çekicem ben ya?!
Meraba :D Hayat hikayemi konu alarak yazıyorum.Yani çalıntı falan demeyin:DDddDDddDD Neyse,umarım okursunuz.Canım sıkıldı ve hikaye bulamadım.Bu yüzdende hayatımı yazmaya karar verdim.Olaylara bu kıştan başladım. sdfgh -Duygu
