-
19 Şubat-Salı /2013
Başımda bağıran anneme küfür etmek istesemde içimde ki sesleri susturdum.Bugün dünkinden daha kötü olucaktı.EMİNİM.
Yerimde doğrularak başımı ovuşturdum.Yok lan ben ruh hastası oldum bu aile yüzünden.Hemen ayaklandım ve tuvalete koştum.İçeri aniden daldım ve Murat’ı görmem bir oldu.
‘’Iyy.Kapıyı kilitlemez misin sen?’’ Elimle gözümü kapattım ve hemen kapıya çıktım.IYK.KUSUCAM ŞİMDİ.
Saniyeler sonra o da çıkmıştı.
‘’Sen hiç kapıyı çalmaz mısın lan?!’’ Bana bağırdı ve hızla koridorda yürümeye başladı.Bu ne lan? Sabah sabahta çekiyom bunları.Ne var Demiyle ev arkadaşı olsak? Justin beni öperek uyandırsa? Ya da Miley bana kahvaltı hazırlasa.YOK CANIM İLLA ISRARCI BİR ANNEM,UMURSAMAZ BİR BABAM,İÇİP SIÇAN BİR KARDEŞİM VE EVİ İSTİLA EDEN BİR KUZEN-HALA’YA SAHİBİM.
Bunları kafamdan uzaklaştırdım ve tuvalette işlerimi halledip odama çıktım.Muazzez halam kahvaltıya inmişti sanırım.Justin’e yazdığım notları kontrol ettim.Neden bilmiyorum ama içimden bir his onlara bir şey olucak diye korkuyordum.
Üstüme beyaz gömleğimi ve eteği geçirdim.Kravatı yarım yamalak bağalayarak çantamı hazırladım.Saçlarımı dağınık bir örgü yaptım.Ve yan taraftan saldım.Aynaya baktığımda her zaman ki Duygu’yu gördüm.Başka bir şey mi bekliyodunuz?
Saat daha erken olduğundan bilgisayarı açtım ve Facebook’ta bana gelen mesajlara cevap verdim.Aklıma birden sayfam geldi.Ne zamandır hikaye yazmıyorum.Sayfada boş kalmıştı.Neyse.Eve gelince mutlaka ilgilenicektim.
Twitter’a da bakıp hızla bilgisayarı kapattım.Aşağı inerken yeni uyanmış olan Arda’yı gördüm.Öksürdüğünde evde büyük bir kahkaha attım.
‘’Hasta olmuşsun bakıyorum.’’ Bana sinirle baktı ve üzerine yeni giymiş olduğunu tahmin ettiğim bol tişörtü çekiştirdi.
‘’Hasta falan olmadım.’’ Sesi cidden zayıf çıkıyordu.Yanına gidip ateşini kontrol ettim.
‘’Yanıyorsun!’’ Arda gözlerini devirip yere baktı.
‘’Sanki umrunda.’’ BAK BAK,ONUNLA İLGİLENİYORUM TRİP ATIYO.
‘’Tabiki umrumda şapşal.Muazzez halama söylememi ister misin?’’ Gözleri şaşkınca büyürken kıkırdadım.Muazzez halam Arda’ya fazla düşkündür.Yani hasta olursa yakasını bırakmaz.
‘’Bana neyi söylemeyecekmişsin?’’ Muazzez halam merdivenlerden bize bakarken Arda bana yalvaran gözlerle bakıyordu.
‘’Ah,Arda evini özlemişte.’’ Aklıma gelen ilk yalanı söyleyip Arda’ya döndüm.Bana gülümsedi.
‘’1 hafta içinde o gerizekalı baban olucak özür dileyene kadar burdayız.Didem’i falanda unut bir süreliğine.’’ HAH,ARDA NOLDU- 1SN.DİDEM KİM LAN?! HOŞT,NERDEN ÇIKTI BU KIZ.
Muazzez halam uzaklaşınca Arda’ya döndüm.
‘’Şu Didem kim?’’ Ona sorarcasına bakarken yumruğumu sıkıyordum.1DK BEN NAPIYOM LAN? ARDA’YI MI KISKANIYORUM ŞİMDİ DE? Yok,daha fazla rezil olamazdım.
‘’Önemli biri değil.’’ Dedi ve kaşlarını çattı.
‘’Ya öyledir.’’ Şu an tipik bir türk kızını oynuyordum.HANİ DERLER YA.’’KEZBAN’’
Kesin Didem sarışın,mavi gözlü.Benle kıyaslanmaz bile.Off.Her ne boksa.
Hemen mutfağa gittim ve annemin yanına oturdum.
