Üşüyorum Annem

61 3 0
                                    

Dışarıda yağmur yagiyor du . Arda pencerenin önündeki koltukta oturuyor dışarıda yağmurda ıslanmamak için kaçan insanları izliyordu.
Yüreğinde hep bir dolmayan bir boşluk vardı . O boşluk hep agriyordu ve öz annesi olmadığı sürece hep agriyacakti. Bilinci yerine geldiği an islandigini hissetti. saskinlik içinde çevresine bakinarak nasıl geldiğini anlamadı . Bir süre sonra sakinleşti. O an yüreğine kalbine hatta bütün vucudunu saran özlem kivilcimi ile sanki konuşsa annesi duyacakmis gibi haykırmaya başladı :

-Anne seni çok özledim . Seni çok özledim canım anam . Senin yokluğun dolmuyor anam. Sen benim kiyafetim gibiydin beni sarardin. Şimdi sen yosun anam . Ben Üşüyorum annem Üşüyorum ben senin yokluğunda .......

Anne BabaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin