The perfect Family

MPF-3

the comeback

"So , dito nalang ahh . see you tomorrow!"

sabi ko sa kanya ng makarating kaming gate.

yung mga besties ko NOON , ayun ang sasama ng tingin sa amin . but I DONT CARE. ang tae naman nila pag bibigyan ko sila atension .

nag smile lang si pogs and kissed me again in my forehead .

"bye , kita kits bukas! loveyou!"

sabi nya naman .

feeling ko namumula na ako sa kilig!

"ok! bye!"

then tuloyan na kami nga ka hiwalay . mag kaiba kasi kami ng way , siya sa kanan ako sa kaliwa , together with these chaka dolls na nasa likod ko na ngayon .

mainggit kayo! mga plastic!

walking distance lang ang from bahay to school kaya di na ako gagastos .

-----------------

ano bang nanyari bat iba ang ambiance ng bahay ? bakit , sobrang ....

gulo at .. Saya ?

"akin nalang to ah? haha! salamat!"

dinig na dinig ko ang sigaw ni estela mula palamang sa gate namin .

oo nga pala , andito na pala siya .

tinahak ko na ang landas papasok sa bahay.

breath in , breath out .

kaya ko to , kaya ko siyang harapin .

i twisted the door knob . dinig na dinig ko ang pag kaluskos ng dalawang metal sa pag open ko sa pinto , at unti unting nawala ang  ang masasaya nilang boses , napalitan ng pag katahimik .

all eyes are at me , and i hate it!

then she looked at me .

ang lakas ng loob .

gusto kong umiyak at yakapin siya .

pero my ego wont let me .

pumasok na ako ng bahay at dere-deretsong pumasok sa kwarto ko.

"Ading! ano ka ba! di ka lang naman ba mamano kay mama ?"

sabi naman ng panganay namin .

nasa tapat na ako ng pinto ng mag salita na si ate .

i rolled my eyes and cursed na ako lang ang naka dinig .

shit .

i turn around , nakita ko naman silang lahat na naka tingin sa akin . lalo na siya .

kinuha ko ang kamay niya at nag mano .

pagkatapos nun aakma na akong aalis ng bigla niya akong yakapin .

sa pag yakap niyang yoon , halos lahat ng pinaka iingatan ko ng luha kanina ngayon ay bumuhos na .

my tears are very low .

"ading! bunso ko ."

sambit niya , niyayakap niya ako but i didn't respond to her hug .

naka lagay lang ang dalawang kamay ko sa mag kabilqng tagiliran ko .

i sniff and sniff .

i cant say any word .

bigla akong kumawala , ayaw ko na munang makinig sa kahit ano .

i shut the door very hard . parang ang pinto ang naging kalaban ko .

bastosan na oo , but i cant help it na makausap siya .

i can live without her , i can leave without my parents .

nakaya kong magising at arugain ang sarili ko without them .

habang nag wo-walling ako sa likod ng pinto , dinig na dinig ko ang pag kalapag sa labas ng pinto , di ko alam kung katok ba ang ganto or hinahampas nila ito para maka pasok .

"Ading! ano ba! open the door!"

sabi ni ate mary gold , my other older sister

bakit nga ba ako nag kakaganto ?

simple lang , AYAW KO SIYANG MAKITA .

parang feeling ko kasi mas pinili niya ang money over us . money over her daughters and son . over money than .. me .

di niya lang naman ba naiisip na ang hirap ? ang hirap para sa akin na biglang isang araw mawawala siya ? di niya ba na isip na kailagan ko siya ? during mother's day , during when i dont know what to do . sa mga time na hirap na hirap na ako sa mga bagay bagay na nanyayari , walang pumapayo sa akin . wala , not even my siblings .

bunso ako , kaya kailangan ko lahat ng yun, di naman sa nag papa-presyo ako sa kanila. papresyo doesn't fit what i feel right now.
tampo at galit puot ang raramdaman ko ngayon.

at wala akong kaalam alam kung kailan maalis ang lahat ng yun sa puso ko , dahil ang tagal na nilang nakaimbak sa puso ko. ang tagal na nilang naitanim dito . kaya ewan ko , ewan ko sa puso kong ito.