Dışarıda çok muntazam bir kar yağıyor.Tam böyle eline kahveni alıp karşısında hayal kurmalık...Tam da öyle yaptım.Elime kahvemi,altıma pufumu alıp karşısında oturdum.Biraz öylece karın yağışını seyrederken ;KAR TANELERİ NE GÜZEL ANLATIYOR BİRBİRLERİNE ZARAR VERMEDEN DE YAĞMANIN MÜMKÜN OLDUĞU geldi aklıma. Sonra ise Can'ım geldi aklıma.
O öyle bir bakıyo ki, o an depresyonda bile olsam beni mutlu eder.Aklıma o anda hayal kurmak geldi.Yapabilmekte özgür olduğum tek şey yani.Başladım onu düşünmeye mesela; Ben çok güzel giyinmişim.Yanıma çok güzel tofaş yaklaşıyor. içersinden Can çıkıyo, ikimizde göz göze biraz kesiştikten sonra kapımı açıyo '' Buyurmaz mıydınız? gönlümün sultanı'' diyo. Tabi bende heycanlandımı belli etmeden hemen biniyorum arabaya... Tam o sırada dış dünyadan bi etken. Kahvem bitmiş. Hemen gidip bir bardak daha kahve yaıyorum kendime.Salondan annem ve babamda bağırıyor ''Bizede kahve yapar mısın?'' diye. kahve sayısı üçe, benim hikayem geç vakite kaldı.Kahveleri yapıp,verdikten sonra hemen geçtim yerime.Kaldığım yerden devam.
Arabada bana;
-Nereye gittiğimizi sormıyacak mısın?
-Senin yanındayken nereye gittiğimin ne anlamı var ki.Diyorum.
Gülümsüyor, her gülümsediğinden sanki kalbim yerinden çıkıcak, böbreklerim halay çekiyormuş gibi oluyor içimde...Beraber çok güzel bi baloya gidiyoruz.Orda Can'ın eski sevgilisini görüyoruz.Tutuyorum elini ve buran çıkmamızı istediğimi söylüyorum ve ordan çıkıyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayallerim
Short StoryProfesyonel olduğum tek konu HAYAL KURMAK. Bazen öyle hayller kuruyorumkim kendi kendime nah olur diyesim geliyor.
