~Το Μυστικο Της Ερης~

~ΠΡΟΛΟΓΟΣ~

Εβ(ελινα): ξέρεις Ερη... μου θυμιζεις κάποια... αλλά δεν μπορώ να θυμηθω ποια.... σε έχω ξανα δει έτσι...??

•Είναι ώρα να τους το πω... δεν μπορώ άλλο... μου έχουν λειψει... αυτοί.. οι αγκαλιες τους... η αγάπη τους... η κολλητη μου... αχχ... ακόμα θυμάμαι τις χαζομαρες που κάναμε καθημερινά... χαχα... ήταν όλα τόσο όμορφα... μα... περισσότερο απ όλους μου έχει λειψει αυτός... με κοιτάζει γεμάτος απορία... με κοιτάζει τόσο έντονα... προσπαθεί να με θυμηθεί... θέλει να καταλάβει γιατί μια "άγνωστη" πλησίασε αυτόν και την παρέα του... δυστυχώς όμως δεν μπορεί να βγάλει άκρη... αχχ.. κοιταω αυτά τα υπέροχα μάτια και χανομαι.... τώρα θυμηθικα γιατί τον ερωτευτηκα.. έχει τόσο όμορφα μάτια... και μην νομίζετε δεν είναι ούτε πράσινα, ούτε μπλε, ούτε γκρι ή κάποιο ιδιαίτερος χρώμα... είναι καστανα... αλλά αυτά τα υπέροχα καστανα ματακια του με κάνουν να ταξιδευω... σε άλλη χώρα... ήπειρο... ακόμα και σε άλλο γαλαξία.... Αχχ... πρέπει να βρω το θάρρος να του πω την αλήθεια.... να τους την πω... πραγματικά αυτή τη στιγμή την περίμενα τόσο μα τόσο καιρό...κάθε βράδυ ονειρευομουν πως όλα ήταν όπως παλιά... όλοι μαζι... τα μάτια μου αρχισαν να κοιτανε ένα ένα παιδί ξεχωριστά... είχαν αλλάξει όλοι.. εξωτερικά πάντα... επειδή στη ψυχή έμειναν όλοι ίδιοι....ήταν ακόμα παιδιά...τα παιδιά που άφησα όταν εφυγα για Αμερική... αυτό με έκανε ακόμα πιο χαρούμενη... Τα παιδιά από την Αμερική είχαν αρχίσει να μιλάνε με τα κορίτσια.. γνωριζοντουσαν... λεγανε αστεία... έβλεπα τα χαμογελα των παιδιών... ήταν όλα τόσο όμορφα... αφού "σκαναρα" ολα τα παιδιά το βλέμμα μου έπεσε Πάλι πάνω του... δεν μιλουσε... δεν γελαγε... κοιταζε το άπειρο... ανεκφραστος... κάτι σκεφτόταν... ήταν τόσο πρωτογνωρο όλο αυτό...κάποια στιγμή γυρισε το βλέμμα του για να με κοιτάξει... αλλά με έπιασε να τον κοιταζω... δεν έκανα κάτι... είχα παγώσει στο βλέμμα του... είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη πως έχω κοκκινησει... αλλά ανατριχιασα κιολας... είναι μοναδικος ο τροπος που αυτό το παιδι με κάνει να τρελενομαι τόσο πολύ... τα παιδιά μου μιλουσαν αλλά εγώ δεν απαντουσα... ο Jimmy με σκουντηξε διακριτικά... εγώ γυρισα και τον κοιταξα... το βλέμμα του τα έλεγε όλα... μου έλεγε "καρφωνεσε " η εβελινα έκανε Πάλι την ίδια ερώτηση... περιμενοντας αυτή τη φορά απάντηση.•

Ε(ρη): Ναι εβελινα... έχουμε ξαναγνωριστει είμαι η Ει-
??:συγνώμη που αργησα βρε παιδιά..

•Δεν προλαβα να ολοκληρωσω... μια τσιριχτη γυναικεία φωνή με διεκοψε... όταν γυρισα είδα μια γυναίκα αρκετά προκλητικα ντυμενη να μας πλησιάζει... ποιο συγκεκριμένα τον Βαγγέλη..•

Β(αγγελη): δεν πειράζει αγάπη μου...

•Αυτή με προσπερασε και πηγε στον Βαγγέλη... στον δικό ΜΟΥ Βαγγέλη.. κάθισε στα πόδια του και τον φίλησε... δεν...δεν γίνεται...!!•

Ε: εμμ.. τα έχετε...??

•Είπα όσο πιο ήρεμα μπορουσα...•

Β: ναι αρκετό καιρό τώρα... Ερη αυτή είναι η κοπέλα μου η Στελα..

•Στο άκουσμα αυτών των λέξεων ενιωσα κάτι μέσα μου να σπάει.. δεν μπορώ να το πιστεψω... με ξεχασε... ενιωθα τα μάτια μου υγρά.. δάκρυα ξεκίνησαν να τρέχουν στα μαγουλα μου... έκανα πίσω βήματα... και αφού απομακρυνθηκα λίγο άρχισα να τρεχω.., προς μια άγνωστη πορια... δεν ήξερα που πηγενα.. απλώς ήθελα να φυγω από εκεί...•

*Η κοπελα στην φωτογραφία είναι η Ειρήνη♡*