Baddest Female

♛Chapter10:Perfect♛

Nasa daan lang ang focus niya at makikita mo sa muka nito na interesado siya sa sasabihin ko.

Tumingin ako sa labas ng bintana, napansin ko naman sa sideview mirror ng kotse niya na hindi na kami nasundan ng humahabol saakin, dumaan kasi siya sa magubat na daanan, hindi familiar saakin yung place pero napaka peaceful tignan dahil maraming puno na mataas.

"No"- I said bluntly while still looking outside

"Stop Lying Scarlet"

"Im not Lying, because what im saying is true"

"Let's Just say that you maybe not part of them anymore but you have a Mission that you need to finish. And that mission is to kill me right?"

Tinaasan ko siya ng kilay, dahil hindi ko inexpect na iisipin niya na papatayin ko siya.

"No"

"Okay"

Napatingin ako sakanya, I was literally shock, I don't expect that, i expect na kukulitin niya ako, pipilitin niya ako hanggang sa malaman niya ang pakay ko.

But what will you expect to a Nathan Aragon? He's a Nonchalant Monster.

"Stop staring! We're here!"

Napaiwas ako ng tingin sakanya at napatingin sa labas, halos lumuwa ang eyeballs ko sa nakikita ko ngayun, One word to describe that mansion, "PARADISE".

Napaka lawak at napakalaki nung mansion kahit hindi pa kami nakakapasok. meron rin silang malaking fountain sa gitna at nakapalibot dito ang daanan at ang mga nag gagandahang bulaklak sa gilid, nag liliparang mga para paro. Omayghad! This is Paradise, My dream place!. Kulang nalang ay yung Rainbow na isa sa Ini-imagine ko nung bata pa ako.

Kung kelan matanda na ako, tsaka ko naman napuntahan ang ganitong lugar.

Huminto kami sa harap ng mansion, inunahan ko na siyang lumabas dahil excited akong libutin  yung place.

Para akong bata na nagtatakbo takbo sa garden at ikot ng ikot habang nakatingala sa  langit.

Na hagip mg mata ko yung playground sa gilid, tumakbo ako duon at sinubukan yung mga rides.

Kung may nakakakita man saakin na ibang tao,  panigurado iisipin nun na bata ako.

But i don't care,This is the first time na  Nakaramdam ako ng saya,  dahil nung bata pa ako ay  hindi ko man lang naramdaman kung paano maging bata, Lumaki akong laging nakakulong sa bahay, walang kalaro at kaibigan. Kung meron may ay yun ay si dad, kahit busy siya sa Pag asikaso. Sa Mafia, he's  still there to play with me.

I stop when i feel that pain again, Memories with my dad  Flashback on my mind.

'Dad! Why mom is always not here?'
'Because she's busy on her work'
'Dad?  Mommy Loves me right?
'Ofcourse darling, your mom really loves you'
'But why she's always angry at me?'
'Remember this darling, She's doing that for some reason, Your tok young to understand all the situation, but when you grow up you will understand why your mom doing this'

---

'Meriam we already talk about this'
'Yeah! But we need to do this, malaki na siya at meron narin siyang isip,Mas lalo lang siya malalagay sa panganib kung mag s-stay pa siya dito, please pumayag ka na ,na ipadala siya sa pilipinas, mas safe siya duon, she can stay with Lava'
'........ Okay....for her sake, papayag na ako'
'Mom? Dad? What is the meaning of this? Don't tell me you will send me to the philippines? No! Dad please!  Don't agreed'
' Im sorry darling but we need to, You will going to live by yourself in the philippines '