Yudum Yudum Geçmişi Unutmak.

Sen İçme Bırak Şişedeki Gibi Kalsın

Alkolik bir dayım var, alkolik ama içmesini bilmeyen,  içince kırıp dağıtan cinsten. Çok kızıyorum ona,

" İçmeyi bilmiyorsan, içme. Şişedeki gibi durmuyor ulan senin üzerinde."

diye cırlamak istiyorum, daha yanına dahi yaklaşamazken. Sürekli sarhoş, çevresindeki insanları önemsemiyor. Anneanneme,  dedeme yapmadığını bırakmıyor. Çok kızıyorum,  insan annesine babasına karşı nasıl bu kadar vicdansız davranabilir? Bazı bazı kendimi onun yerine koyuyorum; ben içsem neye içerim diyorum, sonra da kendi kendime sorduğum soruyu, kendi kendime cevaplıyorum.

"Ya mutluluktan içip dağıtırım,  ya da çok kederliyimdir. Ya da sevgilimle kutlamak için içeriz."

Dayımla çok zıtız,  zaten yaşça da baya büyük. Fakat düşününce,  ben daha iki üç yaşlarındayken, karısı vardı. Yine alkol yüzünden, karısı boşadı dayımı. Acaba hala onu mu düşünüyor diyorum, aslında kızıyorum. Çok kızıyorum ona.

Geçmişinde olup bitenin faturasını annesine ya da babasına kesmesi çok saçma.

Sonra öğreniyorum,  sadece alkol kullanmakla kalmıyor, Esrar da kullanıyormuş. Şaşırmıyorum tabii ki,  tüm bu yaptıkları, sadece alkolün etkisiyle pek mümkün görünmüyor çünkü. Bundan 3 ay önce de kapımıza dayanmıştı,  gecenin bir vakti "Beni hastaneye götürün, bırakacağım şu zıkkımı."  diye haykırışları ile uyandık.

Aslında bakılırsa o geceki hali o kadar komikti ki, sarhoşken alkolü bırakmaya karar veriyor bak sen! 

Ve bizde buna inanıyoruz,  annemle dayım için randevu alıyoruz hastaneden,  bizdeki de salaklık. Babam başından söylemişti bize,

"Fazla sevinmeyin, randevuya bile gelmeyecek o.."

Ama dayım hepimizi şaşırtıp, randevuya gelmişti,  üstelik tedaviyle 2 ay boyunca ağzına alkol sürmemişti,  sevgilim ve babam şaşırmıştı ama çok uzun sürmedi tahmin edebileceğiniz gibi, tekrar   başlayacağını hepimiz biliyorduk fakat;

Babası - yani dedem -  felç geçirdiği gün, hastaneye kaldırıldığında alkole tekrar başlayacağı ve anneannemi bu denli üzeceği kimin aklına gelebilirdi ki?