Spring Fall

Prologue

"Doing something you like can bring happiness"
~~~

Habang naglalakad ang isang dalaga sa hall ng galery na pinuntahang exhibit kasama ang ina ay may isang painting na nakakuha ng kanyang atensyon.

"An abstract. Too common to see in a art gallery. " batid nito

"But it caught your attention." Napatingin ang dalaga sa binatang nagsalita.

"Yes it is. This work is too common but somehow, it feels different. It has life and the color shows happiness but, it also has a feeling of confusion." Komento ng dalaga sa painting na nasa harap niya.

"Maybe it represents the world. The reality. We experience happiness but it is full confusions. Like the fact that people needs to choose in the options that don't have the choice of their wants in it." Batid ng binata

"The reality huh? Seems legit. By Ion Marcom kaya pala parang familiar ang techniques." kunot noong sambit ng dalaga.

"Do you know him?" Ipinagtatakang tanong ng binata.

"I actually don't. I also don't like the way he uses bright colors. Parang bright colors lang ang kaya or alam niyang gawin."

"How can you say that? Nakita mo na ba ang ibang paintings niya? Are you an artist?"

"Yes. Actually I was amaze by whoever he is because of his first work but I got bored in his art. The life of his art is slowly fading and he is only using bright colors na para bang bright colors lang ang meron sa mundo. But this one brings some of life. Parang nung first art niya. It's different yet it's the same. But not like his past works years ago, even if he's only using bright colors. And for the question, yes I was once an artist."

Habang nag uusap ang dalawang kabataan, ay tinawag ang binata ng isa sa mga kasamahan nito.

"Hey Shawn we have to get going.".tumingin ang dalawa sa nagsalita ngunit may halong pagtataka ang dalaga.

"Coming! see you around miss. And thanks for the compliments. By the way, I'm Shawn Ion Xavier Marcom. The artist of that painting in front of you. And bright colors bring bright life. Ciao!"

Nagulat ang dalaga sa nalaman niya ngunit wala siyang naging emosyon at umalis na lamang sa gallery. Nakalimutan niyang kasama nga pala niya ina kung kaya naisipan niyang hanapin Ito.

Samantala, habang palabas ang binata kasama ang tumawag day kanya, ay naagaw ng isang napakagandang painting ang kanyang atensyon.

Isang painting na punong puno ng kalungkutan. Nakasabit ang painting sa dingding patungong labasan kaya makikita ito bago lumabas ng gallery. Matagal niya itong pinagmasdan bago tuluyang umalis.

Habang hinahanap ng dalaga ang kanyang ina ay naisipan niyang tawagan na lamang ang ina at sabihing umuwi na siya.

Sa kanyang paglalakad ay napansin niya ang painting na Nakasabit sa dingding.

Walang pangalan ng kung sino ang gumuhit niyon ngunit kilala ng ilan kung sino ang gumuhit, dahil na din sa limang taon na ang painting.

Tanging pangalan lang ng painting ang nandoon.

Pinagmasdan nya itong mabuti. "Spring Fall" bigkas ng dalaga bago tuluyang umalis habang may lungkot sa kanyang mga mata.

~~~