Bıktım Artık !!

317 16 3
                                    

Acı..

Hem ruhumda hemde bedenimdeydi.
Annem öleli 2 yıl olmuştu. Annem öldüğü için babam başka bir kadınla evlendi.

Hayatımı bana zindan eden kadını sevdi..
O kadının derdi ise sevgi değil paraydı !!

Annem öldükten 1 yıl sonra ise babam ölmüştü. Ve şuan babam öleli 1 yıl oluyordu.

Babam öldüğü için tüm paramız bitmişti ve şuan fakirdik.
Normalde bu kadın beni yanında tutmazdı ama bana muhtaçtı.

Beni çalıştırıyordu ve gelen parayı kendi keyfine harcıyordu !!
Artık ezilmekten bıkmıştım ama başka çarem yoktu. Bu evden ayrılırsam kalacak biryer bulamazdım. Zaten işten verdikleri parada fazla değildi..

Sevgili patronum !! Dürdane hanımın yanına ilerledim.
"Şey ben salonu temizledim efendim."dedim.
"İyi, paranı masanın üstünden al ve çık "diyince parayı masanın üstünden alıp evden çıktım.

Evet işim hizmetçilikti. Hergün başka bir eve gidip temizlik yapıyordum.

Elimdeki parayı saymaya başladım.
500 tl vermişti, hemen parayı cebime koydum ve evime doğru ilerlemeye başladım.

Eve geldiğimde hemen anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim.
Oturma odasına baktığımda sevgili üvey annemin !! televizyon izlediğini gördüm.

Tam odama gidecekken beni fark edip hemen yanıma geldi ve saçımı tutup kendine çekti.

"Nerde lan paralar ?!"dedi.
"B-burda"dedim kekeleyerek bu kadından korkuyordum.
Cebimden 500 tl'yi çıkarıp ona uzattım. Sertçe elimden parayı aldı ve beni yere fırlattı.

Ben yerde acı içinde kıvranırken o parayı sayıyordu..
"Ee burda 500 tl var "dedi.
"E-evet o kadar verdi"dediğimde parayı cebine sıkıştırdı ve yanıma gelip saçımdan tutup beni ayağa kaldırdı.
"Ne demek bu kadar verdi !! hemen paranın geri kalanını bana ver."dedi.

Saç diplerim çok acıyordu ve gözlerimden yaşlar geliyordu.
"G-gerçekten b-bu  kadar verdi."dedim.

"Sen kimi kandırıyorsun lan !"diyip bana sert bir tokat attı.
Ben sertçe yere düşerken bana doğru eğildi.
"Bana bak seni gebertirim !! nerde lan paranın devamı ?!"dedi.
"G-gerçekten bu kadar verdi"dedim.

"Lan seni gebertirim !! kaybol lan gözümün önünden yoksa elimde kalacaksın."dedi.
Hemen ayağa kalktım ve hızlı adımlarla odama gittim.

Yatağımın içine girdim ve kafamı yastığa bastırarak ağlamaya başladım.
Nefret ediyordum bu hayattan.
Annemden ve babamdan nefret ediyordum. Beni bırakıp gittikleri için.

Yastığımın altından annemin benim ve babamın olduğu fotoğrafı çıkardım.
"Neden bıraktınız beni ?"dedim göz yaşlarım hala akarken.
Fotoğrafı sol göğsümün üstüne bastırdım ve gözlerimi kapattım. Uyumak belkide iyi gelirdi.

En azından bir kaç saatliğine unuturdum tüm yaşananları.

----

Saçlarımdaki acıyla gözlerimi açtım.
Üvey annem saçlarımı tutmuş çekiyordu.
"Uyan lan bu kadar uyumak yeter !!"diye bağırdı.

Hemen ayağa kalktım ve karşısına geçip kafamı eğdim. Bu kadının suratına bile bakmak istemiyordum.

"Birşeymi istediniz"dedim.
"Bana Nigar hanım diyeceksin !"dedi.
"P-peki Nigar hanım"dedim.
"Bana bak ben dışarı çıkıyorum. Buraları temizle yemek falanda yap !! Ben geç gelirim."diyince onaylarcasına kafamı salladım.

Bir saniye..
Fotoğraf ?!
Hızlı adımlarla yatağa ilerledim ve yorganı yere attım.
Fotoğrafı yatağın tam ortasında görünce derin bir nefes vererek fotoğrafı yataktan aldım ve öperek yastığımın altına koydum.

Yatağıda topladıktan sonra aşağıya indim. Pek bir temizlenecek durumu yoktu.

Bende mutfağa geçip dolabı açtım.
Dolapta sadece makarna vardı. Makarnayı alıp dolabı kapattım.

Makarnayı tezgaha koydum ve tencereyi alıp içine su koydum.
Ocağı yakıp tencereyi ocağa koydum.

Su kaynadıktan sonra makarnayıda suya ekledim ve tencerenin kapağını kapatıp oturma odasına geçtim.

Birsürü cd yerdeydi ve toplamak sanırım bana düşüyordu.

------
Cd'leri toplayıp makarnayı yapmıştım.

Saate baktığımda 1 olduğunu görmüştüm. Kim bilir nerdeydi ?

Kapı çalınca hemen kapıya koştum Nigar hanımı bekletmeye gelmezdi..
Kapıyı açtığım gibi beni itip içeri girdi.
Kapıyı kapatıp bende ona doğru ilerledim.

"Ş-şey ben makarna yapmıştım yemek isterseniz.."derken sözümü kesip
"İstemez !! aç değilim. Kaybol gözümün önünden "diyince kafamla yavaşça onaylayıp hemen odama çıktım.

Yavaşça yatağa oturdum ve yatak başlığına yaslandım.
Yastığımın altından fotoğrafı alıp öptüm. Ve gülümseyerek fotoğrafa bakmaya başladım.

Birden odaya üvey annem girince ne yapacağımı şaşırdım.
"O elindekide ne ?!"dedi hemen ayağa kalktım ve fotoğrafı arkama sakladım.
"H-hiçbirşey"dedim.

Yavaşça bana yaklaştı.
"Kız sen bana yalanmı söylüyorsun !!"dedi bağırarak.
Göz yaşlarım benden bağımsız bir şekilde akıyordu. Bu fotoğrafıda kaybedemezdim.

Birden kolumu tutup önüne çekti.
Elimin içindeki fotoğrafı gördü.
"Demek birşey yok ha ?! hemen bana ver şunu "dedi.
"Hayır bunu veremem. Lütfen benden başka birşey isteyin ama bu olmaz"dedim.

"Sana ver dedim lan !!"dedi ve bana sert bir tokat attı.
Ben acıyla yere düşerken o bana doğru eğildi.
"Veriyormusun vermiyormusun ?"dedi.
"Hayır "dedim. Bu fotoğrafı ona veremezdim. Annem ve babamdan geriye kalan tek şey buydu bana.

"Peki öyleyse bunu sen istedin bücür !"dedi ve odamdan çıktı.
Göz yaşlarım durmaksızın akarken eliyle sopayla odaya girdi.
"N-napıyorsunuz ?"dedim kekeleyerek.

"Ya o fotoğrafı bana verirsin yada bunun tadına bakarsın."dedi. İsterse öldürsün bu fotoğraftan vazgeçmeyecektim.
"Veremem yapamam. Lütfen yapmayın acıyın bana"dedim titrek sesimle.

"Sen bana karşı geliyorsun öylemi ?!"dedi ve sopayla sırtıma sert bir şekilde vurdu.
Ben acıyla çığlık atarken o vurmaya devam ediyordu.
"Nolur yapma.."dedim güçsüz sesimle.

Sopayı kenara attı ve ayağıyla karnıma tekme atmaya başladı. Ben sıkıca karnımı tutup ağlıyordum.

"Vereceksin lan seni öldürmemi istemiyorsan vereceksin !"dedi.
Elimle fotoğrafı sıkarak
Fısıltıyla
"Annem ve babam için.."dedim ve gözlerimi sıkıca kapattım.

Acımasız Üvey AnneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin