Yalnızım işte yalnız! Kimse yanımda değil. Ne yapmalıyımm artık bir ailem yok, sadece yalnız birtek ben varım, en azından yetim haneye gitmedim tam 18 imdeyim aslında almaları gerekirmiş ama saldırgan davaranışlarım onları korkutmuş olsa gerek ki beni almadılar. Bu mutlu etti evimde kalıcaktım kiralık ta değildi en az andan biraz şansım vardı ahh deliyim ben ne şansı dan bahsediyorum ACABA
Okula gitmek istemiyorum artık bir ailem yok ,bu beni mahvediyor !Ne yapmam lazım yani şimdi ben burdan kaçsam kimse fark etmez mi? zaten ailem öldükten sonra düzgün arkadaşım kalamdı.
Yani insan bir ziyarete gelir. Yallaşık 3 haftadır okula gitmiyorum evde yatıyoru uyuyorum bu kadar artık bıkmıstım çok düşündüm galiba kapının çalınmasını duydum ve elimdeki cips ve kola yı sehpanın üstüne koydm ışıklar kapalıydı bu yüzden evde olup olmadığım pek anlaşılmıyordu kapıya doğru ilerledim delikten baktım bu bu en yakın arkedaşım kankam dı zaten daha önce de o gelmişti kapıyı bir daha vurdu üstüm deki bordo ceket ve altımdaki tayt a baktım kime güzel görünmeye çalışıyordum ben ! Kapıyı açtım her zamanki yakışıklı haliyle Kaan karşımdaydı endişeli yüz ifadesiyle bana bakıyordu "kendini mahvetmişsin "
"Hıı gerçektem mi ? Ne yapmamı bekliyorsun !" Gözlerim yine yaşlarla dolmuştu ona sarıldım omzuna dayanıp ağlamaya başladım " seni merak ediyorla . Kızların hepsi senin için endişeli ama gelemiyorlar "
"Neden gelemiyorla !"
"Ben, bilmiyorum"
Başımı omzundan kaldırıp elkni tuttu ve onu içeri çektim biz hep böyleydik yakındık sevgili olduğumuzu idda ediyorlar umursamıyoruz ben kızlara güvenmem çünkü onlara sırlarımı açamıyorum bu zor benim için
"Geçicek. İstersen bu gece seninle kalabilirim "
"Tamam" salona giediğimizde sehpanın üstünde pizza kutusu pekçok cips çöpü vardı beni koltuğa ottuturdu ve poşetleri toplamaya başladı hepsini buruşturup pizza kutusunun içine koydu ve mutvağa götürdü salona tekrar girdi ve salonun ışıģını açtı bu gözümü kamaştırmıştı yanımdaki lambayı açtım en azından onun loş bir ışığı vardı o da açtığı lambayı kapattı yanıma oturdu bir süre hiç konuşmadık "seninle bir günden fazla kalmam gerekicek anlaşılan"
Başımı kaldırıp ona baktığımda o da bana bakıyordu zor olsa da gülüm sedim "teşşekür ederim " dedim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden ?
RandomBu hikayede bir kızın ailesini kaybetmesi ve bunun üzerune sevdiğı insanların ondan uzaklaştığını anlaması sonucu Kendine bir soru sorması oluyor -Neden? Kendini ve hatında büyük bir değişillik yarstiyor Artık benlığınden hiçbirşey kalmamışken o...