İnsanlar bazen belirlediği sınırlar değişkenlik gösterebiliyor, kimisi sadık kalabiliyor, kimisi ise hep değiştiriyor ve ne yazık ki bu insanların hayatlarında geçici olmayan ve derin yaralar bırakabiliyor.
-Derdi fazla olan insanlar yorgun ve baygın ve birileri gelip bozabilir.
-Sabrı az olan insanlar kırılgandır fakat hep kırılırlar.
-Ölümden korkamaz hale gelmiş insar kimi varlıklar için intihara teşephüs ediyor.
-'Ben burdayım' diyenler hep gidenler.
-İyi ki varsın derken iki kere düşünmelisiniz.
-Düşmekten korkmamalı çünkü pek farklı değil ayakta olmaktan.
Umudu sarmalanmış bir beşikte ağlamakta olan bir bebek gibi görmeli insan çünkü kucağına aldığında sakinleşebilir, ne kadar olamıcak denilen şeyleri yaşayan yüzlerce insana sahibiz bu dünyada belki her insan için değişkenlik gösgerebiliyor ama kimisi için bitmişlikte olabiliyor. Bu duygu kimisi için aşılamayan bir duvar kimisi için ayağa alınmış sakız kimisi içinde zirve de kalmış ulaşılmaz bir hedef gibi empati gibi bir düşünce değiş-tokuşu sayesinde anlayabilmek varken kimi insan sadece kendi dünyasında ölçüp tartıp kendi düsüncelerine bulayıp karşımıza sunarlar fakat kolay yol varken dolanbaca sürüldüğü için biz hep uzak kalırız bu duyguya duygulara.
