Hikayem
Suan 19 yaşındayım. Hani insana sorarlar ya hayatının dönüm noktası ne diye benim hayatımın dönüm noktası 9 yıl önce geçirdiğim trafik kazası 9 yıl önce 13 Mayıs 2007 tarihinde salı günü anneme olan ısrarlarım ile beni gökkuşağını izlemeye götürecegi sözünü almıştım.
Yağmur yağıyordu yağmurdan sonra gökkuşağının çıkacağını zaten biliyordum hemen annemin yanına koştum ve verdiği sözü hatirlattim o da babamı arayip bizi almasını söyledi yaklaşık 30 dk sonra arabada gökkuşağının en güzel göründüğü gizli yerimize gitmek için yola koyulmuştuk lakin karşıdan gelen bizim küçük takımının neredeyse 3 katı olan heybetli kamyonet buna izin vermedi ve o gün benden annemi babamı ve gökkuşağını görmemi sağlayan duyu organımi aldı .
O günden sonra ben gizli yerimize gitmemiş tim belkide gidememistim çünkü hiçbir zaman o yoldan geçmeye cesaret edemedim görmesem de hissedeceği mi biliyordum.
O günden sonra hem sevdiklerimsiz hemde gözlerimsiz yaşıyorum.artik kabullendim ben görme engelliyim.
Sakarya Üniversitesine gidiyorum tek arkadaşım Ali . Başka arkadaşım yok ali yi de tanımıyorum zaten insan göremediği birine ne kadar güvenebilir ki diye düşünmüyorum çünki ali ye güveniyorum o yağmur yağdiginda Gökkuşağı çıktığında ben koşup haber veriyorsa ben ona güvenirim çünkü o zmn Gökkuşağı ali yi sever gökkuşağının sevdiğini bende severim
Bu arada ismim Alkim Gökkuşağı manasına geliyor size hayatımın gokkusagindan ibaret olduğunu söylemiştim. Adımı annem koymuş tabi babam karşı çıkmış demişki erkek adama alkim adı konmaz ama annem koymuş iyikide annem adımı Alkim koymuş .Ben bu durumdan hiç rahatsız değilim aksine adım beni mutlu ediyor . Gökkuşağı görmesem de en azından hergün bana böyle seslenildigini duyuyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağı
Short Story"Benim elime hayatımla ilgili bir şans verseler sadece ama sadece o gün orada olmamak isterdim ,SADECE" #Gökkuşağı altına gizlenmiş bir hayat #
