Bize doğru kosan Yağmur'du.Eli ayağı titriyordu.
İsmail atıldı hemen "ne oldu Yağmur?"
"Annem annem beni öldürücek"dedi yağmur.
Ben de dayanamadim "ne oldu anlatsana yağmur çatlatma insani"dedim
Yağmur da başladı anlatmaya "Esma, seninle konuştuktan sonra anneme sormaya gittim annem izin vermedi. Ama ben sizi cok özlediğimden ısrar ettim biraz tabi annem kizdi. Ben de sinirlendim kapiyi çektim çıktim.Annem de evin içinden seslendi "buğün eve gelme" dedi"dedi.
Ben de "Neden üzülüyosün kanka bugün bizde kalirsin"dedim ve biraz sakinleşti."annen ne der izin verir mi ?" dedi. "Onda hiç şüphen olmasın izin verir"dedim.Benim de işime geliyordu. Kuzenlerimden benim yasimda olan yok. Dertleşebileceğim kimse yok bu yüzden onunla butun gece boyunca dertlesecegim.Sabahlamayı düsünuyorum. Bence o da oyle dusunuyor.
Artik herkezin içi rahatlamiştı.
Okul anilarimizi anlatmaya basladik birbirimize.
Bu sene karnemizde ne aldigimizi sordu Zeynep.
Ismail "ben tesekkur"
Yiğit "ben takdir"
Ben "tabiki takdir"
Yağmur "ben boş gectim gencler hep o ingilizceci yüzünden yaaa"
Zeynep"ben de tesekkur aldim taktiri 2 puanla kacirdim"
Bu arada gözümden kacmadi, yagmur gozunu yiğitten ayirmiyodu yeni bir karsiliksiz ask mi vardi? Amaaaan banane ya kim kimi severse sevsin :)
Artık herkez evlerine dağıldı. Yağmur da benimle geldi. Tabikide Yağmurla sabahladık.İçimde tuttugum her seyi anlattim ona ve artik icim rahatlamisti.Güzel bir ohhhhhh çektim.O da bana anlattı anılarını.
Güzel bir gündü...
Arkadaşlar desteklerinizi bekliyorummm =D
