Hep gitmez dediklerimiz gitmedi mi aslında, hep güvendiklerimiz satmadı mı bizi, en sevdigimiz bizi en sevmedigi yapmadı mı, verilen sözleri aslında onlar yakmadı mı, karşina geçmedi mi yanindakiler ,elini tutan adam elini kökünden kesmedimi, canını yavaş yavaş yakmadımı aslında.Gözü yaşlı yine sen kalmadın mı, kırıldın ama hep sen susmadın mı ,karanlıga aydınlık aydınlığa karanlık demedin mi hep yıllarca, sen bu kada körken onların gözleri bi okadar açık deilmiydi aslında, ansızın durmadan akıp giden zamanından çok çalmadılar mı, her gülecegin günde göz yaşı sermediler mi önüne, hiç oturup düşünmedin mi hayatta.Sebepsizce çekilen acıları sorgulamadın mı hiç, kurmadın mı mahkemeni, kırmadın mı her seferinde kalemini, kesmedin mi cezanı, yine zayıf mı kaldın yoksa onlar mı zayıf bıraktılar seni ? neydi seni susturan bir kaç mermi parçasımı yoksa bi okadar kuvvetli can parçasımı ?senden alıp gittikleri halde daha almalarına izin mi verdin ,tuzagı kendin mı kurdun bile bile kendine, sesin titrerken gözlerinle mi anlattın gerçekleri ,hayatı yine mi basite aldın!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİ ANLAMAK
RandomGeceyi andiran gözlerin vardı senin.Kilidi andıran sözlerin .Her hecen döküverdi gönlümdeki hüzünleri.Her sabah senle başlarken her gecem senle bitiverdi. Kanun oldun bende seni yazdım,seni okudum,seni çizdim.Yapmam dedigim şeyleri yaptım.Yaramazdı...