"Bad Girl Meets Bad Boy"

CHAPTER 2

When I got home, I'll surprised because I saw manang Let Let. Manang Let Let is my yaya in America when im five years old. Sya lang ang lagi kong kasama noon sa bahay because mom and dad was always busy. 

"Manang Let Let ? "

"Mam Dylan ? " Sigaw ni yaya.

Nag yakapan kami ni yaya na para bang ngayon lang nag kita, but actually ngayon lang naman talaga ULIT.

"How are you yaya ? "

"Ok lang naman ako, eh ikaw ? kamusta na ang alaga ko? "

"Im fine yaya ! "

"Uhhhh ! Namiss kita mam Dylan ! "

"uhh! yaya how many times do I need to tell you that you don't need to call me mam "

"ay ! oo nga pala ! pero hayaan mo na "

Pumasok na ako sa loob, at ang iba pa naming yaya ang nag akyat ng gamit ko sa kwarto ko habang kami naman ni Yaya Let Let ay sobrang sayang nag kukwentuhan, about you know? Something about mom and dad and even my school.

"Anong year mo na nga ba? " Manang Let Let ask me.

"Im in 4th year high school na po yaya "

"uhm ! kamusta na ang pag aaral mo ? at bakit napa bigla ang lipad mo dito sa Pilipinas ? "

"nothing yaya"

"nothing ? eh aburidang aburida yung mommy mo nung tumawag sa akin huh ! "

"si mommy talaga, "

"eh bakit nga ba kasi? "

"alright tutal wala na rin naman akong kawala sa mga tanong mo yaya, napag tripan ko po kasi yung teacher ko eh ! " 

"anong klaseng trip? " 

"yaya wag nyo na pong alamin bawal po yun sa bata ! " I answered her and I gave her a sarcastic laugh.

"bawal sa bata ? " tanong nya habang naka taas ang mga kilay nya.

"oum ! "

Grabe talaga kapag tong si yaya Let Let yung kausap ko. Wala talaga akong kawala sa mga tanong nya until  ma gets nya. Ako naman tong si gaga di ko malabas yung tunay na ugali ko kapag naaaburida,  kasi namiss ko tong' yaya ko na to' eh ! ........(saka na lang)....

Pumasok ako sa kwarto ko na halos namiss ko ng sobra sobra . Nahiga ako sa kama ko at di ko pa natatanggal ang mga sapatos ko, ng bigalang may kumatok.

"Mam Dylan bumaba na daw po kayo, kumain na daw po kayo, handa na po ang pagkain sa baba" Sabi ng isa sa mga kasam bahay namin.

Biglang may sumagi sa isip ko, sino kaya ang nag papababa sa akin eh umalis naman si yaya Let Let para mamalengke.

Pag baba ko ng hagdanan ay nagulat ako sa nakita ko.

"You? " sigaw ko.

"Why? " sagot nya.

"What are you doing here I guess may kailangan ka no? "

"Dylan, what are you saying?"

"wag mo na nga akong paikutin pa, mag salita ka na.
 Anong kailangan mo?
Bakit ka nandito? "   Sunod Sunod na tanong ko.

"Just relax" sabi nya.

Paano naman ako mag rerelax, eh yang tao na yan ay si Mark Christian Sebastian.
Ang lalaking kababata ko na punong puno ng kayabangan.
Pano ko nga ba napag tiisang mag karoon ng isang walang kwentang kaibigan?...

"Im here because i'd like you to know na yung mom and dad mo ay sakin ka pinapabantay.
And whether you like it or not ako ang magiging partner mo." Sabi nya sabay alis na.

Partner? Eh if I know mag kaaway kami ng umalis sya ng America kasi di sya nag paalam sa akin na dito pala sya mag aaral sa Pilipinas.

Uhm ! Dylan ERASE, ERASE, ERASE. Grrrrrrrr....

Sira ulo yang lalaki na yan...

Wala syang kwentang lalaki at lalong lalo na ay wala syang kwentang kaibigan.  Sigaw ko at tamang tama naman na dumating na si yaya Let Let.

"Anong sinisigaw sigaw mo jan? "

"Nothing yaya, mind your own business." Sigaw ko.

Opps! mali ata ako, bakit ko nasigawan si yaya, bwisit kasi yung lalaki na yun eh !
sinira nya kaagad yung araw ko.

Hindi na ako kumain, umakyat na lang ako sa kwarto ko at nag kulong mag hapon.

"Ayyyy !" Sigaw ko kaya agad agad namang umakyat sina yaya Let Let at ang iba pa naming mga kasam bahay.

"Dylan ! buksan mo tong' pinto." Sigaw ni yaya

Fuck shit ! meron pala ako ngayon kaya pala ganun na lang ako kabilis magalit,
you know ? Girl Thingy. Bwisit.

"nothing yaya" sigaw ko at mukhang naniwala naman sila kasi di na nila ako pinilit na buksan ang pintuan.