sabah uyandığımda kendimi hastanede buldum annem başımda ağlıyordu ben ona bakınca hemen gözlerini sildi anne neden ağlıyosun dedim oda ne ağlaması kızım gözüme birşey kaçtı dedi peki dedim neden hastanede olduğumu sordum annemde sabah seni uyandıramadık ve apar topar buraya geldik dedi .
doktor içeri girdi ve annemi çağırdı
- doktor- meraba hanımefendi size birşey diyeceğim fakat kendinzi kaybetmeyin ve kocanızıda buraya çağırabilirmisiniz size diyeceklerim çok önemli
annem - tabi aa geliyo işte hayatım gel doktor bey bize birşey diyecekmiş
-babam- buyrun doktor bey
-doktor- size kötü bir haberim var malesef kızınızın durumu çok ağır ... üzgünüm saçlarınıda kesmek zorundayız ....
annem içeri girer
ben- anne nooldu
annem- kızım biliyosun durumunu :( bu yüzden saçını kesmek zorundayız
içeriye bir adam girer ve saçı kesilecek hasta burdamı der
annem ever der beni bi tane tekerlekli sandalyeye aldılar ve önüme ayna koydular önceden belime kadar olan saçlarım şimdi yok olmuştu aynadan kendime bakınca anladımki baya çökmüştüm yaşayan bir ölü gibi görüküordum
birden gözlerim karardı ve bayılmıştımm....
doktorlar hemen beni yatağa yatırdılar ...
ve müdalehede bulundular
uyanmıştım başımda annem , babam ve emre vardı sanki hepsi ağlamış gibilerdi
emre hemen elimi tuttu ve canım arkadaşım iyimisin dedi ben değilim dedim
bi kaç saat sonra doktorlar geldi ve iliğin bulundğunu söylediler yani kurtulacakmışım hemen beni giydirdiler ve ameliyata aldılar doktor elinde iğneyle güçlü olmamı ve sevdiklerimi düşünmemi söyledi doktor 10 a kadar saydı ve bayılmıştım
ilk başta emreyi gördüm birlikte yaşadığımız anıları gülmelerimizi ağlamalarımızı .....
sonra anne ve babamı onların bana şevkatlerini ve o güzel yüzlerini...
tüm yaşamım gözümün önünden geçti...
ölmüştüm..
-doktor- malesef hastayı kurtaramadık...
artık gökte süzülen bir melektim ......
son
her yıl binlerce lösemi hastası ölüyor bende buna farkındalık yaratmak için kendimi onların ve ailelerinin yerlerine koydum sizde düşünün biz burda gülerken onlar orda ölümle savaşıyorlar...
umarım beni anlamışsınızdır..
