parlıyor güneş sivriliyor diken kaktüslerin mevsimi bu,
Damlası düşmez iken yol alıyorum uzaklara yarım açık pencerem bir gaz bir pedal bir de ben,
Geride kaldı herşeyim önüme çıktı tabelalar ve geride bıraktım hepsini geride kaldı geçmişim,
Torpidoda saklı müzikler benim bebeklerim gülen adam misali ben ve seyyar evim,
O yarim ki bilmece bir o söz işitmece bir gülmece yahut bir yüze tükürmece bir işkence yahut
Çiçeklerden bir bahçe direnmek deyince gününü görmece,
Yuvarlandı kartopları, büyüdü yerde çığ oldu,
Parçalandı söz dağları, eridi yerde un oldu,
Durdurabilsem zamanı olsam süper kız günü, anlayamadan yarın dün oldu.
Bıktım diyorsan,
Yalnız hissediyorsan,
Yola çık bilmediğin yere,
Görmediğin yere,
Doğru, dosdoğru.
Görsen nasıl kıymetlenecek düzenin, sabret demiyor mu sana ya Rab,
Gönül olmaya görsün harap, hemen asi gelir,
Görsen nasıl kıymetlenecek düzenin, sabret demiyor mu sana ya Rab,
Gönül olmaya görsün harap, kalamaz süt gibi ak.
Cemre düştü gözlerimde yaz,
Dallarım bahar dudaklarım kiraz,
Ufacık ellerim kuşların evleri,
Gözyaşlarım güller çeşmesi,
Kumrular saçlarımdan yerler yemleri.
Kuzey ışıklarıyla rengarenk gecem,
Birden kesilmiş bu ben,
Ellerimi uzatsam yakalayacağım kadar yakın,
Takip ediyor gölgen beni adım, adım,
Havam bir güneşli yağmur yıldırım,
Dokunmasınlar bana bir tırtıl gibi zararsızım,
Eline almadıkça beni bir kirpi kadar uysalım ama,
Söz ver ısrar etmeyeceksin sevmek için tüylerimi,
Kim bilir bir anda batar dikenim belki,
Büyüdüm ve küçükken büyüttüğüm şeylerin,
Aslında ne kadar küçük olduklarını gördüm,
Yeni gözlerimle görmeye alışmam gerek,
Evet, herşey tersine döndü kendimden sebep,
Yırtıp kozasını uçtu birden kelebek.
Bıktım diyorsan,
Yalnız hissediyorsan,
Yola çık bilmediğin yere,
Görmediğin yere,
Doğru, dosdoğru.
Görsen nasıl kıymetlenecek düzenin, sabret demiyor mu sana ya Rab,
Gönül olmaya görsün harap, hemen asi gelir,
Görsen nasıl kıymetlenecek düzenin, sabret demiyor mu sana ya Rab,
Gönül olmaya görsün harap, kalamaz süt gibi ak.
