မာနပင္​လယ္​ထဲနစ္​မြန္​းျခင္​း

မာနပင္​လယ္​ထဲနစ္​မြန္​းျခင္​း(Part-1)

Flashback starts~>>>

ဒီ​ေန႔ အိပ္​ရာထ ​ေနာက္​က်တာ​ေၾကာင္​့ ကမန္​းကတန္​း ​ေက်ာင္​းသြားရန္​ ျပင္​ဆင္​​ေလၿပီ။အရင္​​ေန႔​ေတြကဆို Omma ႐ွိတာ​ေၾကာင္​့ သူမကို ႏိႈး​ေနၾက။မ​ေန႔ညက Omma သူငယ္​ခ်င္​း ​ေဆးရံုတက္​ရလို႔ လူနာ​ေစာင္​့အိပ္​​တာ​ေၾကာင္​့ အိမ္​မွာမ႐ွိ။ဒါ​ေၾကာင္​့ ခပ္​သြက္​သြက္​ျပင္​ဆင္​ၿပီး ​ေက်ာင္​းသြား​ေတာ့သည္​​။

Girl's pov---"ဒုကၡပဲ...​ေက်ာင္​း​​ေနာက္​က်ၿပီ...အတန္​း​ေ႐ွ႕ ထိုင္​ထ လုပ္​ရ​ေတာ့မယ္​.." ကိုယ္​့ကိုကိုယ္​ ႀကိတ္​အျပစ္​တင္​ကာ ​​ေက်ာင္​းသို႔ အ​ေျပး​ေျပး​ေတာ့သည္​​။

ဤသို႔ႏွင္​့ ​စည္​းကမ္​းမ်ား က်ဥ္​းက်ပ္​ရာ ​ေက်ာင္​း​ေတာ္​သို႔အ​ေရာက္​မွာ​ေတာ့~~~

Teacher---"Jung Kook ~!!!မင္​း အခု​ေရာက္​လာတာ ဘယ္​အခ်ိန္​႐ွိ​ေနၿပီလဲ..."

ဆရာမရ​ဲ့ ​ခပ္​က်ယ္​က်ယ္​ ​ေမးသံ​ေၾကာင္​့ အတန္​းတခုလံုး သူမကို ကြက္​ၾကည္​့ၾကည္​့​ေနသည္​။

JK---"Kook မွားသြားပါတယ္​..အဲ့အတြက္​ ကိုယ္​့အျပစ္​ကို ကိုယ္​ခံပမယ္​.." ခပ္​တိုးတိုး​ေလး ​ေျပာလိုက္​ၿပီး အတန္​း​ေ႐ွ႕သို႔ သြားကာ ထိုင္​ထ လုပ္​​ေတာ့သည္​။

Jung Kook သတိထားမိလိုက္​တာက အတန္​း​​​ေ႐ွ႕ဆံုးမွာ ထိုင္​​ေနတဲ့ ​ေက်ာင္​းသားသစ္​ျဖစ္​ဟန္​႐ွိသူက သူမကို စိုက္​ၾကည္​့​ေန​ေလသည္​​။

JK's pov---"ငါ့ကို ဘာ​လို႔ အဲလို ၾကည္​့​ေနတာပါလိမ္​့...သူ႔အၾကည္​့​ေတြက ရဲတင္​းလိုက္​တာ...စူးစိုက္​ၾကည္​့​ေနလိုက္​တာမ်ား...ကြၽန္​မရင္​​ေတြ အထိန္​းအကြတ္​မ႐ွိ လႈပ္​ခါ​ေနပါ​ေတာ့လားးး....အို !!!!! မျဖစ္​​ေသးပါဘူး...ကြၽန္​မက​ေရာ သူ႔ကို ဘာလို႔ ​ေငးၾကည္​့​ေနမိရတာလ​ဲ..."​

ကိုယ္​့ကိုကိုယ္​ နားမလည္​ႏိုင္​​ျခင္​းမ်ားစြာနဲ႔ သူ႔အၾကည္​့​ေတြမွ လႊဲ ၿပီး ထိုင္​ထ သာ ဆက္​လုပ္​​ေန​ေတာ့သည္​။

ဒီလိုနဲ႔...

Teacher---"ကဲ....​ေ႐ွ႕ဆံုးက ​ေက်ာင္​းသားသစ္​လည္​း မွတ္​ထား​ေနာ္​...​ေက်ာင္​း​ေနာက္​က်ရင္​ အဲ့လို အျပစ္​​ေပးခံရမယ္​ဆိုတာ..."