Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 2. God heeft je één gezicht gegeven....

                               Hoofdstuk 2

            God heeft je één gezicht gegeven

                 en jij geeft jezelf een tweede.

           "We choose our joys and sorrows

             long before we experience them."

                                 Kahlil Gibran

Sarah zat met bungelende benen op de hoge kruk aan het keukeneiland door de tuin deur naar Emilio te kijken die bezig was de haag bij te snoeien. Terwijl ze een stukje croissant in haar mond stak, net op het moment dat Maria een kop thee voor haar neus plaatste

Ze glimlachte haar dankend toe voordat ze het stukje doorslikte en ze het met woorden herhaalde. "Dank je Maria." "Graag gedaan lieverd."

Ze nam net een slok terwijl ze naar de slanke vrouw keek met haar zwarte opgestoken haar in een rommelig knotje en een eeuwige glimlach op haar gezicht als ze zich besefte dat er niemand het gezin beter zou kennen dan deze dame voor haar.

Sarah legde de half aangegeten croissant op haar bord en draaide zich naar haar Maria toe die nu bezig was de vaatwasser te vullen.

"Maria?" ze keek toe hoe ze glimlachend naar haar opkeek. "Ja, pop?"

"Kan ik je wat vragen?" Maria veegde haar handen aan haar schort en liep knikkend naar haar toe.

"Hoe lang werk je al als huishoudster voor de familie Allonzo?"

"Negen jaar."Antwoordde ze na een moment van bedachtzame stilte.

"Dus je kent de familie goed of niet?"

"Het hangt er vanaf wat je met goed kennen bedoelt."

"Ik bedoel er eigenlijk mee dat je de jongens toch redelijk goed kent?" Sarah zag hoe een brede glimlach vol begrip zijn weg nu over haar gezicht maakte.

"Ik ken de jongens heel goed."

"Wat voor een soort mannen zijn het als het op vrouwen aankomt?"

"Over welke van de vier jongens hebben we het nu precies?" Sarah schudde grinnikend haar hoofd terwijl ze haar een knipoog toewierp.

"Leuk geprobeerd maar ik ben gewoon nieuwsgierig." Maria schoot in de lach.

"Wel om een antwoord op je vraag te geven en je gezonde nieuwsgierigheid te bevredigen, ze zijn hoe zal ik het nu het beste beschrijven, echte charmeurs." Sarah nam een bedenkende slok van haar thee. "Charmeurs huh, dat is alles?"

Ze grinnikte"Wel als je me vertelt welke van de vier broers je op het oog hebt, kan ik er misschien ook gedetailleerder op in gaan.

Ik beloof je dat ik het niemand zal vertellen." Sarah schoot in de lach voordat ze glimlachend zei:

"Het is niet zoals je denkt."

"Momenteel irriteer ik mij mateloos aan het spelletje dat een van hun met mij aan het spelen is." Ze zag hoe Maria bij het horen van haar woorden met haar ogen rolde.

"Welke van de vier speelt er geen spelletje?

Je moet wat duidelijker zijn want ik weet niet of je lang genoeg met ze in dezelfde kamer hebt gezeten maar het zijn alle vier pestkoppen van de ergste soort."