Beni Böyle Sev

3.bölüm

Bana daha dikkatli bakınca değişen ifadesinden anladığım kadarıyla beni tanımıştı. Telaşla kendimi Ryanın kollarından kurtardım. Ben kıyafetime çeki düzen verirken Ryanın sesini duydum.

"Sen. Sen şu motoruna çarptığım kız değilmisin?" Beni böyle tanımlaması sinirimi bozmuştu. Birden ağzımı açıp "Ahh beni bu kadar basit tanımlamanı istemem. Motorunu parçaladığım kız yerine erkeklik organıma tekme atan kız olarak tanımlamanı tercih ederim." dedim sinirle.

"Hala bana laf sokmaya çalışıyorsun. Seni o hareketin yüzünden parçalara aralamadığıma şükretmelisin." Bu sözleriyle vücudumun kasıldığını hissedebiliyordum.

Sinirin beni aniden ele geçirmesiyle ona iyice yaklaştım aramızda hiç denilecek bir mesafe kalmıştı herkes dikkatlice ne yapacağımı beklerken ani bir hareketle yüzüne tükürdüm. Herkes şaşkın bir şekilde bize bakıyordu. Ryan yüzüne tükürdüğüm için gerçekten sinirlendiğini yüzünün ifadesinden anlayabiliyordum.

Eliyle yüzünü silerken bana hakaret etmeyide unutmamıştı. "Seni küçük fahişe! Sana bunu fena ödeticem!" Onun bu halini görünce yaptığım şeyden pişman olmuştum. Ama ne derler bilirsiniz son pişmanlık fayda etmez. Ryanın eli bir anda havaya kaldırınca bana tokat atacağını anlamıştım Ryan tam bana geçireceğı sırada biri onun elini havada yakalamıştı. Elin sahibine baktım yüzü tanıdık geliyordu ama bu karışıklıkta onun kim olduğunu tanımamıştım. Ryanın sesiyle kendime geldim.

"Sen burda ne arıyorsun?" Hala Ryanın elini tutan çocuğun yüzünde yamuk bir gülümseme vardı. Yüzündeki gülümsemeyi silip konuşmaya başladı. "Bende herkes gibi partiye geldim ama diğerine nazaran senin korumasız bir kıza tokat atmana seyirci kalamazdım." Ryanın yüzünde küçümseyici bir gülücük oluştu. Bu küçümseyici ve yamuk gülümsemeler beni gittikçe korkutmaya başlıyordu.

"Şimdi seni benim elimden kim alacak?" Ryanın tek el hareketiyle etrafımız adamlarla dolmuştu.

Tanımadığım çocuk ani bir hareket yapıp Ryana yumruğu geçirmişti sonra ben daha ne olduğunu anlamadan herkes birbirine girmeye başladı.

Bende fırsattan istifade edip kıçımı kurtarmak için kavganın ortasından çıktım. Çıkış kapısına doğru koşup kendimi dışarı attım. Daha sonra bi taksi çevirip evin adresini verdim. Birden çantamı orada bıraktığımı fark ettim. Ağzımdan istemsizce bir küfür savurdum telefonumda çantanın içindeydi lanet olsun artık geri dönemezdim eğer dönersem bir daha böyle şanslı olmayabilirdim. Uzun zamandır ilk kez bu kadar maceralı bir gecem olmuştu. Şuan tek istediğim yatağım ve sıcak bir duş.

Perdelerin arasından güneşi farkedince sabah olduğunu anladım. Zorda olsa gözlerimi aralamayı başardım.

Gözlerimi açtığımda birinin odamdaki koltukta oturup beni seyrettiğini gördüm. Hızla yatakta doğruldum. Uyku sersemi olduğum için karşımdakinin kim olduğunu çıkaramamıştım. Tam ben konuşmaya başlıyacakken o benden önce davranıp konuştu.

"Sanırım beni çıkaramadın Melissa! Durda sana kim olduğumu söyleyeyim belki beni tanımanda yardımcı olur. Ben Derek Warner. Bence şimdi kim olduğumu anlamışsındır. Doğruyu söylemek gerekirse beni bu kadar kolay unutman şaşırttı nede olsa bir zamanlar bana beni sevdiğini söylüyordun. Insan, sevdiğini bu kadar kolay unutur mu?"