Gardiyan "Blanc Shaw ziyaretçiniz var ." diyordu.Blanc'ın aklında bin tane soru dönüyordu. Acaba kim diye içinden söyleniyordu.Parmaklıkların arasından birde ne görsün annesi ve babası ağlamaklı bir ifadeyle "oğluum "diye bağrıyordu .Blanc gözyaşlarını tutmaya çalışıyordu anne ve babasına doğru koştu.Annesi Blanc'ı kırk yıl beklemiş gibi Blanc'ın yüzüne bakıyordu.Babası bile üzgündü ama üzgünlüğünü asla belli etmiyordu Blanc annesine bütün olan biteni anlattı .Annesi ve babası Blanc'ın bunu yaptığına inanmıyordu . Anne Tusen o kadar çok ağlamıştı ki Blanc artık buna dayanamayarak yerlere ayaklarını sürte sürte yavaşça yürüdü. O koğuşun içine girerken anne ve babası ise cezaevinden çıkıyorlardı . Blanc içeri girdi yatağına uzanarak ağlamaya başladı.
