1. BÖLÜM

9 0 0
                                    

Unutmak istediğiniz anılar olur ya hani işte şuan tam o anlardan birindeyim. Tüm duygularım birbirine karşışmış durumda ne düşüneceğimi bilmediğim bir an ve kendimi en çaresiz hissettiğim an. Ve hiç bir zaman nedenini anlayamadığım şey ; aldatmak.

Bir buçuk yılımı verdiğim sevdiğim adam şuan tam karşımda bir kızla öpüşüyor. Ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde olduğum yerde bekliyorum. Ben hiç bir zaman böyle bir çıkmaza girmememiştim. Kendime gelmeye çalışarak onların yanına yürümeye başladım. Daha beni fark etmemişlerdi bile artık ne kadar....

" Doruk " dedim sesimi düz çıkarmaya çalışarak başarılı da olmuştum. Doruk şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

" Deniz " dedi daha da şaşırarak anlaşılan beni beklemiyordu burada.

" Bir açıklama bekliyorum " dedim ellerimi belime yerleştirip.

" Ben.. ne diyeceğimi bilmiyorum ama göründüğü gibi değil emin ol " dediğinde gözlerimi devirdim.

" Anlat o zaman Doruk mantıklı bir şey olsun mümkünse " dediğimde ayağa kalktı.

" Deniz, tamam seni aldattım ama bu seni sevmediğim anlamına gelmez sadece bir anlık bir şeydi özür dilerim " dedi.
" Sen ne şerefsiz bir insansın ya özrün kabahatından büyük " deyip tokatı yapıştırdım.

" Beni bir daha arama, peşimden de gelme bitti " dedim gözlerim dolmaya başlarken. Kafeden çıktım arkamı döndüğümde Doruk yere çökmüş bana bakıyordu hemen kafamı çevirdim ve yürümeye başladım sonra koşmaya başladım.

Eve geldiğimde kendimi direk yatağıma attım.Telefonum cebimde titremeye başlayınca telefonumu elime aldım Yağmur arıyordu. Yağmur benim çocukluktan bu yana arkadaşımdır 13 yıldır ayrılmadık Yağmur' la okullarımızdan tutun oturduğumuz sıra bile aynı olur her zaman.

" He Yağmur " dedim ağlamaklı bir sesle.

" Noldu lan sana niye sesin her an ağlayacak gibi geliyor " dedi telaşlandığı belliydi.

" Ya da dur Deniz 15 dakikaya geliyorum bem gelene kadar ağlama gerekirse beraber ağlarız tamam mı kardeşim " dedi ve telefonu kapattı. Hafif bir gülümsemeyle telefonu koltuğa attım.

" Ciddi misin kanka sen " dedi Yağmur şaşırarak. Evet manasında kafamı salladım.

" Oha lan. Neyse kanka şimdi ne yapıyoruz biliyor musun şimdi kanka önce ağlayıp depresyona giriyoruz sonra kuaföre gidiyoruz ve yarın pazartesi biliyorsun nakil verip başka bir liseye geçiyoruz ve kapanış " dedi Yağmur ayağa kalkarak.

" Herşeye tamam da kanka okul değiştirmek fazla değil mi ? " dediğimde gözlerini devirdi.

" Hayır efendim fazla falan değil tekrar bir hayata başlıyoruz ve bu da okul değiştirirsek olur o malı sürekli görürsün yoksa. " dedi.

" Ya-" ısrar edecekken Yağmur çığırmaya başladı.

" Ne Yağmur Yağmur ya ben ne dersem o olacak kalk hemen çabuk " dedi ve saçını abartılı bir şekilde savurarak odamdan çıktı.

" 10 dakika sonra aşağıda ol " diye çığırdı aşağıdan. Gülerek gözlerimi devirdim.

" Yağmur katliam çıkarasım var ya " dedim gözyaşlarımı silerek.

" Ya şu it için ağlama kardeşim. Bak değmez nerden biliyoruz bu şerefsizliği önceden de yapmadığı erkeklere güvenmeyeceksin tiksinç varlıklar " dedi Yağmur sonra ağızına cipsleri tıktı.

" Tamam erkek düşmanısın anladık" dedim göz devirerek.

" O erkek düşmanlığı değil, erkekleri çok iyi tanımak bu kanka " dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 16, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin