Always Be Yourself (Dutch one direction fanfiction)

hoofdstuk_4

Toen we bijna wilden instappen in de auto hoorde ik plots iemand roepen. "Wacht!" Ik herkende de stem, het was een lage mannenstem. Marilou en ik draaiden ons om en zagen Harry staan, Louis stapte in een auto en hij riep: "Nee, ik wacht niet! Ik moet hen vinden!" toen hij z'n deur dichtsloeg en voor zich keek zag hij mij staan met de spandoek in m'n handen en tranen helemaal over m'n gezicht. Louis schrok en stapte weer uit zijn wagen.

Ik hoorde Harry vragen: "Wat is er Lou?" "Het is de spandoek, Harry dat zijn Gaëlle en Marilou!" hij rende naar ons. Ik wende m'n blik naar Marilou en zag haar glimlachen. "mooie spandoek heb je daar." zei Louis al lachend. "oh danku" zei ik enthousiast. Marilou was helemaal onder de indruk dat louis tegen ons praatte, ze stond daar te glunderen met een glimlach tot over haar oren. "En wie is Gaëlle en wie is Marilou?" vroeg Louis. Marilou trok aan m'n arm zodat ik omdraaide. "Wat doe je nu Lou?!" "Het was Louis, hij was het! Het was de echte Louis Tomlinson op omegle!" Ze schreeuwde het uit. "Jep, ik was het." antwoorde Louis, hij moest lachen. "Oh sorry maar ik dacht dat jij het niet was want er zijn ook zoveel fakers." zei ik. "Ja het is waar, ik begrijp echt niet wat het nut daarvan is, maar ik was het dus echt." "Ik ben Marilou!" riep Marilou tussen ons in. "Aangenaam kennis te maken Marilou! En dan moet jij Gaëlle zijn?" hij keerde zich nu helemaal tot mij en ik zag dat Marilou dat niet zo leuk vond. "Ja dat ben ik!" "komen jullie nog even backstage?" vroeg Louis. "Mam we gaan nog even backstage!" riep ik door het raam van de auto. "voorzichtig zijn he! Bel me als ik jullie moet komen halen!" riep ze terug, maar Marilou en ik waren al snel met Louis naar binnen om naar de anderen te gaan.

Toen we binnen kwamen nam Louis ons mee naar een grote hal. nadat we bijna tot de helft van de hal waren gewandeld gingen we binnen in een kamer. Louis stapte eerst naar binnen, dan ik en dan Marilou. Ik zag Harry, Niall, Zayn en Liam zitten. Harry at een banaan en toen hij oogcontact maakte met mij moest ik lachen. "Nooit oogcontact maken met iemand die een banaan eet." zei hij tegen me. "sorry" mompelde ik verlegen. "Is niet erg hoor, je ogen zijn trouwens prachtig!" doordat moest ik blozen. "Ik ben Harry maar dat wist je wel al zeker?" Harry gaf me een knuffel. "Gaëlle" zei ik toen hij me losliet. Ik zag dat Marilou bij Zayn was gaan zitten. Ik ging naar hun, maar werd tegengehouden door iemand. "heey, moet je mij niet knuffelen?" zei een blonde jongen. "euhm, natuurlijk moet ik jou knuffelen!" Ik deed mijn armen open en Niall deed hetzelfde, hij gaf me een geweldige horanhug. Nadat iedereen geknuffeld had begonnen we wat te praten en het was zeer leuk. De jongens zijn nog leuker dan ik dacht.

"Het word al laat, ik denk dat we beter m'n moeder bellen om ons te komen halen." zei ik tegen Marilou. "neeeee!" schreeuwde Louis. "wat nee?" vroeg ik. "Jullie mogen niet weggaan! Blijf bij ons!" antwoorde hij. "Ja inderdaad, ik ga jullie niet zomaar laten gaan! Ik ga jullie veel te hard missen! Gaëlle, jij mag wel in mijn bed slapen en ik slaap op de bank." zegt Niall. "Maar waar gaat Marilou dan slapen?" "Bij mij!" roept Harry blij. "Oke dan bel ik m'n mama even zodat ze niet ongerust word." zeg ik blij.

---------------------------------------------------------------

En? wat vonden mijn Potatoes van dit hoofdstuk? Ik vond wel dat er iets in mocht komen waar je blij van word, niets triest zoals vorige keer dus! ;) Spannend dat de meisjes bij Niall en Harry mogen slapen, vind je ook niet? :D het volgende hf komt zo snel mogenlijk! see you later, aligators!