hoofdstuk 2: 7 jaar later.

230 7 1
                                    

Connor zat nog steeds aan zijn moeder te denken die verbrand werdt door het vuur. Toen kwam zijn vriend Chik en vroeg of het gaat. Jij kunt het makkelijk vragen, jou familie is niet dood. Sorry hoor, zei Chik. Ik wilde alleen maar helpen. Connor pakte zijn bijl en las wat er op stond. Wacht maar Charles Lee, ik krijg je wel. Ik ga effe naar de leider. zei Conner. Wacht effe Connor. zei Chik. Je zou me nog moeten leren klimmen en jagen. Oh ja. Goed, ik leer je eerst klimmen dan jagen en dan ga ik naar de leider. Ze liepen iets verder het bos in. Oke volg me. Connor klom op de bomen en verplaatste zich tussen de bomen. Oke. zei Conner. We gaan naar de overkant. Kom op. Ze sprongen van boom naar boom totdat Chik uitgleed en bijna doodviel. Conner had het eerst niet in de gaten en toen zag hij het. Hij rende zo snel mogelijk terug. Net wanneer hij viel had hij zijn hand vast en tilde hem op. uiteindelijk waren ze aan de overkant. Goed, je kan klimmen, nu jagen. Ze gingen iets verder het bos in. Oke, hier zetten we de vallen. Ik leer je hoe. Hij liet het zien en Chik deed het ook. Oke totdat er een dier komt gaan we met pijl en boog jagen. Hij rende een boom op en schoot op een hert. Toen deed Chik het ook en raakte ook een hert. Ze gingen hun huid openen en bewaarde het. Oke, kijken of we al iets hebben. Ze rende naar de vallen. Chik had een bever en Conner een konijn. Oke, je kunt ook nu jagen. Ik ga nu naar de leider. Succes verder. zei Conner en gaf een mannenknuffel. Jij ook jong. Wat ga je eigenlijk doen? Ik ga op zoek naar Charles Lee...

De sluipmoordenaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu