Lorraine's POV .
Pak!! Hahahahaha :D
Tawanan ng mga classmates ko.Fuck! - yan Lang nasabi ko pagkatapos ako tamaan ng sapatos sa ulo! Oo sapatos yung sinusuot sa paa.
Ayy sorry miss, di ko sinasadya, bigla bigla ka kasi pumasok eh. Ako nga pala si Bench Montenegro - sabay alok na kamayan ko siya, nagwink pa and walang hiya! GRRR! Halata namang nagpipigil tumawa.
Psychology Class ba to? - cold Kong tanong.
Yeah! - sabi nung Bench , sabay ngiti. Grrr! Masasapak ko na to!
So Psychology student ka? - tanong ko with evil grin.
Obviously Yes! - sabi ni Bench habang nakatingin sakin na parang ang tanga-tanga ko!
ah!!! Kala ko kasi nagkamali ako ng napasukang Room, para kasing walang isip mga Tao dito eh. - walang emosyon Kong sabi at nagpatuloy na maglakad papunta sa bakanteng upan sa bandang harap. Di ko na nakita reaksyon ng mukha nung Bench na yun pero alam Kong naasar siya kaya bago ako umupo, liningon ko muna siya. Smirk.
By the way, mura Lang Milcu, try mong bumili, ang baho kasi ng sapatos mo - natatawa ako sa mukha niya hahaha, ABA ako pa ginalit mo hah!
Sobrang sama ng tingin niya sakin sabay lakad palapit ng biglang nagbukas ang pinto at pumasok ang Prof. namin. Hayy salamat, save by the bell. Kinabahan ako dun hoo!
Good Morning Everyone! I'm Christian Torres, call me Prof Torres. - ang gwapo naman ng Prof namin, nagririnig ko pa yung mga babae sa likod na kinikilig. Siguro mga late 20's Lang Prof namin. 28 siguro, matangkad at ang tangos ng ilong , ang ganda din ng mata niya at ang pula ng lips.
Hoy girl, ikaw na! - nagulat ako hung kinalabit ako ng babaeng katabi ko.
Ha? Taking tanong ko.
Ikaw na magpapakilala! Duh! - sabi niya sabay nguso sa harap.
Pagtingin ko sa harap.
Ow Shit! - mahina Kong sabi, pano ba naman, nakatingin na sakin and mga classmates pati yung pogi Kong Prof. Ay ano ba yan, erase erase! Naglakad na ko papunta sa may pinakaharap, may getting to know each other session kami.H-Hi , - Ow great nauutal ako!
Hingang malalim, smile, perfect! Bulong ko sa sarili ko.I'm Lorraine Shine B. Eugenio, 16 years old. Nice meeting you guys! - mabilis Kong sabi sabay lakad ng mabilis papunta sa upuan ko sabay hinga ng malalim, di ko napansin na nagpipigil na pala ako ng hininga habang nagpapakilala. Nahiya kasi ako, nahuli akong nakatulala.
I'm Regina Valmonte, 16 years of age, I love singing. - sabi hung babae na nagpakilalang Regina. Maganda siya at matangkad, ang cute niyang ngumiti. Oops! Di ako tomboy! Marunong Lang ako may appreciate ng beauty.
Nagpikilala na lahat hanggang sa hung pinakahuli, si Bench! Boo!! Boo! Sigaw ko sa isip ko.
Hi classmates! I'm Bench Montenegro, 17 , Sana maging friends tayo! - ako Lang ba o nakatingin talaga siya sakin. Gwapo naman si Bench, matangkad, matangos ang ilong, mapula yung lips at yung Mata niya sobrang itim na parang hinihila ka palalim ng palalim.
Done checking me out? - nagulat ako ng nasa harap ko na pala siya papunta sa upuan niya sa likod.
Oh great! Lipad na naman utak ko. - napaface palm nalang ako sa isip ko sabay tingin kay Bench with a Blank expression.
D-don't get full of yourself ! - nauutal pa ko dun ah! Nasabi ko na bang mayabang siya? Opo Ang yabang niya, akala mo kung sino! Ilang bases ko na nasampal sarili ko sa isip ko! Asar!
Welcome to Lafayette University! - yun ang huling narinig Kong sabi ni prof Torres.
Crrrriiiiiiing! - nagring na yung bell. Hudyat na lunch break na! Ang bilis, naka 3 hours na kami with that getting to know each other session.
BINABASA MO ANG
Even In Death, We Will Never Be Apart
RomanceForever is not enough to express your love to someone. Lorraine is not a fan of fairy tales, forever, or eternity, it's a big NO! NO! for her. NO, not until she met Recka.