Yorulmuştum.
Konuşacak halim de kalmamıştı
Gücümde..
Susmuştum o gece.
Senin cevapsız soruların gibi,
Kalabalık ve sessizdim.
Kimseye cevap veremedim..
Sustum,sustum, sustum!
Matemin karanlığı geceye sıçramış bir leke gibiydi
Kirli ve paslı...
Sanki hiç gün doğmayacakmış gibi seyrettim olanları.
Bıraktım karanlığın ziftine ruhumu,
Unuttu aklım hayatı
Yıldızlarda kayboldu mısralarım.
Gittiğinde sadece kendini götirdüğünü düşündün.
Aslında giderken benden her şeyi götürüp,
Sadece kendini bıraktın bana..
Puslu gözlerim hala gidişini anıp,
Gözlerimden akıtıyor kırıntılarını..
Her akan kırıntıda gözümden düşüşün acıtıyor içimi
Kalmadı bulutlarımda tek bir damla!
Hepsi sana karıştı.
Şimdi ne anı kaldı bende,
Ne ben.. Nede sen.
Tek kelime kaldı bu ruha YALNIZLIK.
SAAT: 23:03
02.02.2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ MISRALAR
Poetryşiir kisinin icini kağıda dökme şeklidir. insanlar bu satirlari yazarken belkide ayni zamanda yaşıyor. Şiirler duygularınızin aciga çıkmasını sağlar. İçinizdeki tum duygular kagida bosalir. Bazen sizin yerinize onlar anlatir yaşananları...
