Aşık Yürekler

3.Bölüm

Merhabalaaaaar Canııımm okuyucalarım sevimli okuyucalarım :)))) İnşallah iyi gidiyorumdur. Lütfen yorum bırakmayı unutmayın. Bölüm hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum İnşallah okurken güldürebiliyor ve o anı hissettirebiliyorumdur. Sizi Seviyorum iyi okumalar... <3

Güne bir merhaba çektikten sonra iyice gerilip yatağımdan kalktım yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giydikten sonra saçlarımı yapmaya başladım. Bugün okuldaki, sınıftaki ilk günüm olacağı için kendime bugün ayrı bir özenip odamdan çıktım. Yurdun yemekhanesine inip kahvaltı etmek için tabağıma bir şeyler alıp bir masaya oturdum. Ağzıma ilk lokmamı atarken birisi önümden tabağı çekip yere attı. Neyin nolduğunu anlamadan gözlerimi tepemde duran kıza çevirdim.

''Burası bizim yerimiz hemen kalk''

Dediğine bir anlam yüklemeye çalışırken etrafta bizi şaşkınlıkla izleyen insanlara dikkat kesildim.

''Anlamadım''

''Anlatırız sıkıntı yok daha zamanımız var''

''Yurda kaydolurken kimse yemekhanedeki masaların tapulu olduğunu söylemedi oysaki. Demekki bir masayı bu kadar benim semen çok saçma''

''Biz her zaman buraya otururuz tapulamak ile alakası yok ve şimdi o kıçını benim sandalyemden çekiyosun''

İçimden Allahtan sabır dilenerek olduğum yerden kalktım. Masanın üstünde duran içeceğimi Kızın kafasından aşşağıya döktüm.

''Buyur şimdi otur bakalım.''

Etraftaki herkes sanki koğuş ağasına karşı gelmişim gibi bana bakarak içlerinden bir oha çekmişlerdi. Çantamı alıp yurttan ayrıldım.

Okula gittiğimde sinirlerim tepemdeydi. Kantine iner inmez meleği görüp yanına gittim ve o sinirle koltuğa kendimi tam anlamıyla bırakmıştım.

''Merhaba''

''Merhabada noldu sana böyle''

Olanları ona bir bir anlattıktan sonra büyük ama küçük küçük mırıldanarak kıza saymaya başladı.

''Bırak ya var öyle insanlar yeni geldiğin için sabrını deniyolardır.''

''Denesinler bakalım kendini bişey sanmışlara ezdirmem kendimi ''

Melek gülümseyerek bana büyük bir HELAL KIZIMA patlattıktan sonra yüzüme küçük bir gülümseme konmuştu.

''Neyse ben derse gidiyorum kendinize iyi bakın görüşürüz''

''Tamam ara çıkınca dersten''

Elimle tamam işareti yapıp yanından ayrılıyordum ki peşimden büyük bir coşkuyla ''Benide bekle'' Diyen ipince bir sesle arkama döndüm ve bana doğru gelen cerenle göz göze geldim.

''Haydi o zaman geç kalıcaz ilk günden yoksa'' deyip kolundan tutup sınıfa kadar eşlik ettim. Sınıfı arayıp bulduktan sonra sınıfa adeta dalmıştık. Bir anda tüm öğrencilerin yüzleri bize döndü öğretmene baktığımda ise büyük bir şaşkınlık ama altında sinir yatan bir bakışla bizi kesiyorduk. O an başımızı sokmaya bir yer bulsak sokucakmışız gibi davranarak hocadan özür diledikten sonra yerimize geçtik. Sınıfta kimler var kimler yok diye dikkatli bakarken bana anlamsız bakışlar atan yine o tanıdık gözle karşılaştım. O sayamayacağım kadar çarpıştığımız çocukla aynı sınıfa düşmüştük. Evren bana nasıl bir enerji gönderiyordu anlamamıştım ama gerçekten aklım ermiyordu. Buda mı tesadüf arkadaş(!)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

BARIŞIN AĞZINDAN