3 years (One Shot)

Guuuuyyys! Una sa lahat. Thank you sa lahat nang nagbasa nang first story ko. 1,000 reads? (Feeling 1 million) lool :D Omg. Di ko ineexpect yun. Pero thank you talaga. Second story ko na po Ito. And I hope magustuhan nyo rin sya like yung isa kong story. Sa mga di pa nababasa yung first story ko. Yallah read it! Joke! :D optional yun. :) Gaya nang Sabi ko po before pls do vote and comment po! And open rin ako for suggestions. so eto naaaa >:D<

.............................................................................

Brie's [POV]

HI. :) My name is Brianna Louise P. Santos. Brie for short. Hindi Kase ako sanay tawagin sa first name ko. Lalo naman sa second. Ok na ako sa Brie. Baduy ba? Lol wag nyo ko Sisihin. Hahaha lagyan daw nang "e" eh para sosyal. Matangkad ako. That's why I like playing basketball. Pero hinde naman ako super boyish. Onti lang. I still like wearing dress and all that girly stuff. Pero Kung pang everyday look ang pag uusapan. I wear oversize shirt and jersey shorts. Naka ponytail Lang din ako. I hate Kase na yung buhok ko Nasa Muka ko. Parang ang init tignan.

"Brieeeeeee!!! Break Muna! Pagod na ako. Oo na ikaw na magaling. Tyaka kanina kapa tinitignan Nung mga lalaki dun oh. Mga mukang manyak."

"Eh maganda daw ako eh! Lol pagod ka na kaagad? Nu bayan. Sino ba ang lalaki saating dalawa Rus?"

He's Russel John Dominguez. My best friend. Short description ba? Wala naman akong ibang masasabi kundi mahal ko sya. Oops! Yan nadulas na. Yes I love him. Akala ko nga noon ala Lang. Pero hinde parin tumitigil si heart sa pag sasabing mahalin ko sya eh. Kahit na Sabi ni brain na tigilan ko ang kahibangan ko dahil kahit kailan friend Lang ang tingin Nya sakin. At ang mas malala ha. BEST FRIEND.

"Brie! Nag usap na ba kayo ni Lea? Ano raw Sabi Nya?"

"Rus! Hinde pa. Hindi naman kami masyadong close nun. Tyaka teka. Bakit mo ba sya tinatanong? Napapansin ko puro ka nalang lea this days ha."

"Brie. Gusto ko Kase sya."

BRIE GUSTO KO KASE SYA. BRIE GUSTO KO KASE SYA. BRIE GUSTO KO KASE SYA. One sentence yet parang One million stab in the heart ang dating Nya. I hate this feeling. Para akong babagsak sa sahig na Hindi ko maintindihan. Gusto kong malungkot. Gusto kong umiak. Gusto kong mag wala. But do I have the right? No.

"Gusto ko sana syang ligawan Brie. Can you help me with her?"

"Ah.... Eh... Sure! Bakit naman hinde? Ikaw pa? Diba that's what friends are for? Geh Rus! Medyo late na. Gotta go bye!"

Run. Takbo. Sige pa takbo pa. Takbo Lang nang takbo. Eventually makakalimutan mo rin ang sakit. Yun ang akala ko. Pero bakit parang kahit anong Gawin ko di parin tumitigil sa pagpatak nang luha yung mga mata ko? I hate this feeling. Hinde ko ineexpect na mag kakaganito ako.

"Ate Brie ok ka Lang?"

"Mich hayaan mo na Muna ate Brie mo. Don't follow her to her room ok?"

"She seems not ok mommy."

"Eventually she will be ok."

"Is that what happened if you get inlove mommy?"

"No. But that's what happens when you get too much inlove and then you get your heart broken."

Ewan ko Kung ano ba tong ginagawa ko... Ganto na ba ako katanga? Kakausapin ko Lang naman si lea para Kay Rus. Seems so stupid Right? Well I am stupid. Sabi nga nang salbakuta. Stupid love eh. So mag papakatanga ka talaga para sa kanya. Martyr na Kung martyr. Pero Kung saan sya sasaya dun nadin ako.

"Hi lea! Pwede ba kitang makausap?"

"Sure! Anything for my favorite basketball player! :) here ba? Or sa coffee shop?"