Küçük, saf, mutlu, herşeye gülen bi kızdı Toprak, Ve çok hayalperest. Okulda başarılarıyla konuşulan biriydi. Sabahları kimse gibi okula sinirli uyanmazdı, okula gitmenin mutluluğuyla kalkardı o yatağından. Çok gülen biriydi, küçücük bir şeye saatlerce gülümseyen Örnek bi insan. Ve Aşık oldu Toprak öyle bi tutulduki Aşk a. Aklından bi saniye bile çıkarmadı sevdiğini, çok hatalı birini sevdi, ama öyle bi sevdiki hatalarını görmedi kusursuzca sevdi, hayaller kurdu Çok hayal kurdu işte bu Toprağın ilk hatasıydı. Diyeceksiniz hayal kurmak hatamı diye Hayal onun için büyük hata çünkü yıkıldığı an ödüyeceği bedelin altından kalkacak bi kız değil toprak, Toprağın aşkı platonik idi. Sevdiğini o kişiye belli etmek için elinden geleni yaptı ama korkarak Aşk tan değil Ailesinden çekindi sadece, pürüzsüz giden bi hayatı birden çok değiseceğinden habersizce güldü hayata, Ve bir sevdiğini arkadaşına anlattı, Değişmeye başladı hayatı. Nasılmı? Anlatayım. Arkadaşı sevdiği kişiye toprağın aşkını anlatır sonra onların aralarını yapar yanı sevgili olmalarını sağlar Ama ailelerinden gizli. O kadar mutludur ki Toprak hep böyle ilerliyceni düşünur hayatının, hayallerinin bir kısmını gerçekleştirir bundan çok mutludur ta ki iki üç gün sonrasına kadar, bilmiyordu ki karşı çıkacaklarını, bilmiyordu sevdiğinin hatalı güvenilmez biri olduğunu saftı çünkü o demek istemiyorum
Çünkü bu saflık değil Aşk ti. İki üç gün sonra sevdiğinin kimseye anlatmicam dediği ilişkilerini herkes duyar ailesi bile, Ailesi ona çok kızar bağırır çağırır. Toprak ağlar . Mutsuz günleri başlamıştı. Bundan sonra asla ailesinin güvenini kazanamayacağını çok iyi biliyor. Ama bir kere pişman olmadı bi kerede keşke yapmasaydim demedi. Çünkü hayallerinin ne olursa olsun arkasından gidicekti. Ve diğer gün sevdigi kişi sebebsizce ayrılır toprak yıkılır bu olaya her zaman gülen kız o günlerde bi kere bile gülmemıstı. Dışarıya çıkmaz, hiç bişeyle ilgilenmez, durup durup ağlardı, yaşamaktan bıkmaya başladı. Gülmemeye başladı anladı herkese çok güvenilmiyeceğini. Ama bi arkadaşı vardı ona iyi gelen. Çok sevdigi bi arkadaşı. İsmi Zeynep idi. Zeynep Toprağın sıkıntılarını bi nebzede olsa iyi gelirdi. Sonra arkadaşlariyla birlikte memlekete gitmek için yola koyulurlar. Ama keşke gitmeseydi. Çünkü hayatındaki ikinci En büyük hatayı yapacaktı orada. Bu sefer asla hayata tutanamıyacak, tutunacak bi dalı bile kalmayacak, Artık biticek yıkılıcak hayalleri. Bidaha asla mutlu olamayacak. Artık ölüm isteyecek. Çünkü o küçücük yaşında o kadar mutsuz olacak küçücük ken öyle dayanılmaz acılar yaşayacakki yalnız tek başına... BEN BU HAYATTA KÜÇÜK YAŞIMDA ÇOK ACILAR YAŞADIM
