Hayalleri Yıkılan Birinden

Acıya yolculuk

Toprak yolculuğu bitip memleketine vardı. Arkadaşlarıyla gezdiler, oyunlar oynadılar. Okulda tatildi. Toprak 7 yı bitirip başariyla 8e geçmişti. Şimdi devam etmeye başlıyacak acıları. Memleketlerinde öylesine dolanırken birisi gelir ve ona bi şekilde nişanlılık teklif eder. Toprak bu teklifi tabikide kabul etmez ilk ama aklına sevdiğini kıskandırmak gelince teklifi kabul eder. Küçük çocuk işte sadece kıskandırmak uğruna hayatını karartacağınınerden bilsin. Ailesine durumu anlatırlar onlarında rizalarini bi sekilde alirlar. Bunu sevdiği çocuk duyunca çok kıskanır.Toprağın istediğinde buydu zaten. Toprak da zaman geçtikçe yanı büyüdükçe anlar ki çok mutsuz bi hayatı var sevmedigi biriyle nişanlılık geciriyor. Hayat ona haram olmuş farkında degil. Sevdiğini gittikçe daha çok kaybediyor. Boşanmak ister. Ama ailesi buna asla izin vermezler. Kız odasında tek başına her akşam avazı çıktığı kadar sessizce ağlıyordu Kimseye soylemeden. Toprak çok güçlü biri. O yaşına istemediği nişanlılık sürdürdü. Hala unutamadi sevdigi kisiyi. Vazgectim diyordu ama kalbinde asla bitmiyordu ona olan aşkı. Çok caresizdi. Nişanlısı bırakmıyordu peşini. O gün acıya yolculuk yaptığını farketti. Toprağın en sevmedigi kelime Keske ydi sanki bebekken bile sevmiyordu keşke yi . ama son zamanlarda en çok kullandığı kelime oldu. Hayatı pürüzsüz giderken zindan oldu küçücük cocuga. Zaman gecti sevdiği çocuğun başkasıyla nisanlancagini duydu. Bu öyle bi duyguyduki konuşmak istersin susarsin. Eğer konuşsan kelime bulamazsin, nasıl bi aciysa kahretti kizi. Sonra bir şekilde nişanlısını onu istemediğini anlatıp ondan ayrıldı. İki gün sonra çocukluk arkisi Zeynepin nisanina gider, sonra damadın sevdigi olduğunu görünce donakalir. Acisının tarifi yok. Dünya başına yıkılır kaldıramaz bunu. Allah kimseyi sevdiği kisinin nisanında oynatmasin hele bide gelin en sevdiğin kankansa yaşmak istemesin o zaman. Mutsuz işte kimse yaşamadı onun gibi aciyi. kimse düşmez aynı derte onunkise ona çok ağır gelir. Ölmek istedi yaşamaktan bıkdı Toprak. Okula gidip gelirdi. Bu onu hayata bağlayan tek şeydi. Ne oldu biliyormusunuz? Onu hayata bağlayan tek şey okuldu. Ama öyle bir şey olduki yazdığı hikâyede bile anlatmadi okulu neden bıraktığını. Okulu bırakmak o kadar zor olduki hemde o kadar basarliyken. Hiç biriniz bilemezsiniz Okul özlemini. Artık hayata tutunacak ne dalı var ne de amaci. Sadece öylesine bomboş yasıyor. Tabi bosgecmis vakte yaşam denirse.
Umudu olacak hayali bile kalmadı Topragin. Toprak gibi olmayin