Tesadüf mü? Hayır.

Tesadüf mü? Hayır.

Yaşayan bir birey, hayat üzerine ne kadar çok düşünürse deliliğe o kadar yaklaşıyor. Hayatımızda bulunan ve artık kalıplaşmış veya farklı inançlar ile üstü kapatılan tabirler, üzerine gidildikçe hiç de öyle olmadığını insana anlatabiliyor. Oturup üzerine birazcık düşünürseniz aslında hiçbir şeyin öyle olmadığını fark edebiliyorsunuz.

Örneğin tesadüfler...

Aslında hiçbiri gerçekten tesadüf değil. Kusursuz bir matematiksel hesap ile geleceği bile hesaplayabilirsiniz. Örneğin bir araba kazasını ele alalım.

Dikkatsiz bir sürücü kırmızı ışıkta geçiyor ve bir yayayı feci şekilde eziyor. Günümüzde olan trafik kazalarının çoğuna bir örnek değil mi? Peki o yayanın oradan o saniyede geçmesi ve kırmızı ışık olmasına rağmen sürücünün kesişen bir noktada o yayı ezip hayatına son vermesini hesaplarsak, aslında hayatımızda her şeyin sizin kontrolünüz dışında planlandığını ve çoğunlukla planlayan etmenlerinden bunun farkında olmadığını görebiliriz.

Adam karısı ile kavga ediyor çünkü arkadaşları tarafından doldurulan kadın, kocasına bir haftadır eve neden bu kadar geç geldiğini soruyor. Adam ise internette yanlışlıkla girdiği bir site yüzünden bulaştığı para tuzağını, yetiştirildiği aile sebebiyle, gururuna yediremeyip bir türlü karısına anlatamıyor ve geceleri mesaiye kalıyor. Kavga ileri gidiyor, adam pes ediyor ve yatağına gidiyor. Sabah erken bir saatte uyanıp aracına biniyor ve hala kafasında dünkü kavga olan adam stres atmak için yola çıkıyor. Biraz fazla gaz yaptığı düşündüğü anda hızına bakmak için kafasını eğiyor o anda gözüne kırmızı bir ışık çarpıyor ve kaputtan bastıran bir ağırlık önce cama sonra da acı verici bir gürültü ile asfalt ile buluşuyor.

Peki ya karşıdan geçerken bu kadar dikkatsiz olan bayan? Dün verilen ödev ve eve gelen misafirler yüzünden geceye kadar ödevini anca tamamlayan ve kısa bir uykunun ardından sabahleyin uyanan bayan, kafasında acaba öğretmen benim ödevimi beğenecek mi diye düşünürken gözüne çarpan yeşil ışık ile kafasında otomatik bir "geç" mesajı oluştuktan sonra yola bile bakmadan hocanın vereceği tepkileri düşünerek ona karşı kafasında cevaplar hazırlarken güçlü bir motor sesi duyan bayan, kafasını çevirdiğinde önce alt kısımlarda hissettiği acı kafasını kaputa çarpması ile son buluyor.

Şimdi bu iki hikâyede asıl suçlu kimler? Kocasının dolduran bayana gaz veren arkadaşları mı? Yoksa yaşadığı şeyleri anlatmamasına sebep olacak şekilde yetiştirilen adamın ailesi mi? Araba sürerken dikkatsizliği mi? Yoksa ödev veren öğretmen mi? Ödevi geciktirmesine sebep olan misafirler mi? Yoksa dikkatsizce karşıdan karşıya geçen bayanın mı?

Yazım biraz uzun ve sıkıcı olabilir fakat burada anlatmaya çalıştığım şey aslında hayatımıza hiçbirimiz yön veremiyoruz. Yaptığımız seçimler başkalarının veya başka şeylerin bizi o yönde düşünmemize sürükleyen davranışları ve etkileri. Seçtiğimiz hiçbir şey özgürlüğümüze bağlı değil. Bütün insanlar, diğer bütün insanları farkında olmadan etkiliyor ve hayatına yön veriyor. Başarılarının, hayat şartlarının, yaşamalarının ve hatta ölmelerinin sebebi yine başka insanların yarattığı etkiler zinciri.

Kocaman bir döngü var ve istesek de, istemesek de bizler bunun bir parçasıyız.