‘Evi, ben je klaar met inpakken?’ Vraagt mijn beste vriendin Saadé als we ons klaarmaken voor 4 weken Spanje. 4 weken lang met vriendinnen op vakantie om bruin te worden, om te shoppen maar vooral om plezier te maken. ‘Nee, ik twijfel tussen deze jurkjes.’ Mompel ik, en ik houd de jurkjes voor. ‘Laat me eens je koffer bekijken…’ Zegt ze, en ze loopt richting mijn mega grote koffer, die natuurlijk al bomvol zit. ‘Vertrouw je mij op het gebied fashion?’ Vraagt ze als ze mijn kledingstukken bekijkt, en ik knik. Als er iemand altijd top uitziet qua kleren, is het Saadé wel. ‘Oké, dan maak ik een paar setjes voor je van kleding en dan pak ik je tas wel in. Als er kledingstukken zijn die je absoluut mee wilt hebben moet je die even daar neerleggen.’ Zegt ze, en ze wijst naar een lege plek op mijn bed. Ik knik en pak de kleding die ik graag mee wilt hebben en ik kijk daarna toe hoe zij mijn tas verder inpakt. ‘Je hebt zulke leuke kleding, als je het nou ook eens leuk zou combineren… Maar nee, Eviënne wilt alles lekker simpel houden..’ Praat ze als ze mijn kleding netjes in mijn koffer neerlegt. ‘Oke, gooi die spullen er maar bij en dan moet je denk ik alleen nog je opladers, verzorgingsspullen en zo pakken?’ Vraagt ze, en ik knik. ‘Beetje opschieten Mevrouw Looman, ik denk dat naast mij de andere meiden het ook erg zullen waarderen als we ons vliegtuig nog halen.’ Lacht ze, en daarna verlaat ze mijn kamer. Binnen no-time heb ik al mijn spullen ingepakt, kijk ik voor de laatste keer mijn kamer rond en ben ik klaar om te vertrekken. Spain, here I come!
‘Goedemorgen zon, goedemorgen Spanje en hallo knappe jongen daar..’ Zegt Lieve, een vriendin van ons, en daarna beginnen we allemaal te lachen. ‘Hij is écht cute.’ Zegt Beverley, wéér een andere vriendin die mee is. ‘Dames, ik geloof dat onze taxi is.’ Zegt Saadé als ze een grote taxi voor het vliegveld van Lloret de Mar ziet staan. Iedereen knikt, en samen lopen we richting de taxi die inderdaad voor ons klaarstaat. Als alle koffers ingeladen zijn, en als iedereen zit gaan we op weg naar ons hotel, die niet ver van het strand af zit.
‘Ik zou nu zo die zee in kunnen rennen, maar ik denk dat jongens me leuker vinden met bikini aan..’ Mompelt Lieve als ze richting de zee kijkt, en we moeten allemaal erg hard lachen. Hoe ongezellig het ook is, Lieve slaapt alleen op een kamer. “Ik wil jullie niet verstoren in de nacht” Was haar verklaring, en misschien was die verklaring wel goed als je haar boy-radar nu al ziet tekeer gaan. ‘Nou, snel inchecken en daarna gelijk naar het strand lijkt mij?’ Stel ik voor, en enthousiast lopen we allemaal richting de balie waar een knappe jongen achter zit. ‘Hallo dames, kan ik jullie helpen?’ Vraagt de jongen, en hij laat zijn spierwitte tanden zien die nóg witter lijken door zijn gebruinde huid. Na die vraag regelt Saadé de rest, en voor we het weten zitten we al in onze kamers en maken we ons klaar om richting het strand te gaan.
