My way to the top (voltooid)

Hoofdstuk 15

Clara
Vandaag is het helaas weer maandag
Ik rol half uit me bed
Ik neem een snelle douch en poets me tanden

Als ik klaar ben loop ik naar me kast
Het is mooi weer vandaag dus ga ik voor een zwarte jurk met lage zwarte laarsjes
Dat is wel fijn aan Amerika de temperatuur ik Nederland is het bijna altijd koud
Maar hier alleen in de winter maar als het dan sneeuw sneeuw het ook heel erg

Ik besluit me haar los met krullen te doen en doe wat mascara op en pak me rugzak
Ik zeg me vader gedag en stap in me auto op weg naar school

Ik pakeer me auto netjes in het pakeer vak
Ik stap uit en zie nog geen Kira en Collin dus besluit ik alvast naar me locker te gaan
Rustig loop ik door de gangen inmiddels ken ik iedereen wel dus kijken ze me niet meer aan omdat ik de nieuweling uit Nederland ben
Eenmaal bij me locker doe ik me code en doe het deurtje open

Ineens zie ik iets wat der niet hoort
Een klein sieraden doosje met een strik er omheen ik pak het op en lees het kaartje wat er bij zit

Voor mijn zonneschijn
- je geheime aanbidder

Verbaasd keek ik naar het kaartje had ik een aanbidder ?
Wie zou het zijn ?
Misschien die jongens van natuur en scheikunde die me een pen vroeg of
Die gast van drama die me vroeg of ik aan de kant kon gaan
Als ik eerlijk was zou ik het niet weten
En dan herinner ik me het doosje
Ik haal het strikje los en doe het open
Op zon klein armbandje met een hartje der aan
Gelijk doe ik hem om me pols en hij is perfect het lijkt bijna hand gemaakt
Ik leg het doosje weer in me kluis en pak de boeken die ik vandaag nodig heb

'Clara' ik draai me om en zie een meisje uit me wiskunde klas volgens mij heet ze Mira
'Ja wat is er' vraag ik 'er staat een jongen voor je op het schoolplein en ik zal snel zijn want met zijn uiterlijk wil iedereen hem wel hebben' lachend knik ik en loop naar het school plein

Als ik rond kijk voel ik ineens twee handen om me ogen 'wie is dit' vraagt een stem die ik uit duizenden herken maar ik besluit hem nog even te pesten
'Hmm Kira' 'heeft Kira zon lagen stem dan' vraagt hij geschokt lachend schut ik me hoofd
'Oké uh Collin' 'nee' 'pap' de handen laten me los en draaien me om
Waardoor ik een geschokte Chris zie
'Klinkt me stem echt als die van je vader'
Lachend schut ik me hoofd en Chris slaat een klein zuchtje
'Maar wat kom je doen' val ik met de deur in huis
'Nou ik wou sorry zegen dat ik niks meer van me heb laten horen ik was aan het afwassen en toen viel me telefoon er in en helaas kon ie niet tegen water' hij lacht schaapachtig en haalt een hand door ze haar
En pakt dan mijn hand 'kun je het me vergeven Clara' ik knik
Dan gaat de bel 'sorry ik moet naar me les' ik laat ze hand los en wil weglopen tot hij me pols pakt
Verbaasd blijf ik staan en ineens buigt ie naar me toe en plaatst zijn lippen op de mijne
Na een tijdje verbreek ik de kus 'ik moet nu echt gaan' zeg ik
Hij knikt en geeft me nog een kus op me voorhoofd 'hopelijk zie ik je snel engel' ik knik en loop richting me klas lokaal