❌Γειτονικές Απολαύσεις❌

Η γνωριμία.

Κάντο με γείτονα να δεις καλό.Δεν είναι άσχημα.Τον ήξερα χρόνια. Ένα δερμάτινο καφέ μπουφάν με ένα έντονο άρωμα με είχαν στιγματίσει σε αυτόν. Ποτέ δεν το φανταζόμουν όμως ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο. Όλα ξεκίνησαν ένα καλοκαίρι.Είχα πάει για φαγητό στο μαγαζί που δούλευε.Είχα σχέση τότε κάπως όμως με το βλέμμα του κατάφερνε να με αναστατώνει. Αρχίσαμε και μιλούσαμε.Και οι 2 σε σχέση χωρίς να σημαίνει όμως κάτι πονηρό.
Όσο πέρναγε ο καιρός άρχισε όλο και πιο πολύ να με κάνει να θέλω να τον γνωρίσω. Όλοι τον αποκαλούσαν κάφρο (είναι ωραίος κάφρος όμως).Όσο περνούσε ο καιρός μιλούσαμε όλο και πιο πολύ. Μου κινούσε όλο και πιο πολύ το ενδιαφέρον να τον γνωρίσω.Ο πρώην μου μάθαινε οτι μιλούσαμε και θύμωνε όλο και πιο πολύ.Πίστευε ότι θα μου έκανε κακό. Και όντως μου έκανε το μεγαλύτερο κακό. Δεν με πείραζε όμως!
Εγώ ήμουν ήρεμο κορίτσι.Μέχρι που αρχίσαμε να μιλάμε.
Οι μέρες,οι εβδομάδες περνούσαν.
Ήταν πρόστυχος πολύ και ίσως αυτό μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Όταν κάτι θα τον ενοχλούσε θα σου απαντούσε "ααα ρε γαμήσι που θέλει ο κώλος σου".Δεν με πείραζε είχε πλάκα. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε κιόλας.
Άλλαζα γινόμουν κάποια άλλη. Γινόμουν πρόστυχη.Στο μυαλό μου επικρατούσε ένας πανικός.Ένας ωραίος πανικός. Δεν ήξερα όμως που θα έβγαζε. Ήταν μυστήριος χαρακτήρας δεν καταλαβαίνεις εύκολα τα συναισθήματα του.Τα θέλω του.

Καθώς ήμουν σε σχέση μιλούσαμε.Στο facebook,στο τηλέφωνο,με μηνύματα.Μπορώ να πω ότι οι συζητήσεις μας ήταν πολύ πρόστυχες. Κανονίζαμε επιτραπέζιο. Εάν νικούσε θα κάναμε ισπανικό. Η συμφωνία μας αυτή ήταν. Θα τον άφηνα να νικήσει. Ήθελα να τα δοκιμάσω όλα μαζί του.Δεν του το είχα πει γιατί η αγωνία πάντα είναι πιο ενδιαφερουσα από κάτι σίγουρο και κυνικό.
Μ

έχρι που μου έκανε "πλύση εγκεφάλου".Τότε με δική μου πρωτοβουλία και χωρίς να με πιέσει κανένας χώρισα.Το ήθελα πολύ. Ήθελα να κάνω κάτι μαζί του.Είχε γίνει πια μια πολύ παράξενη εμμονή που επιθυμούσα να γίνει πραγματικότητα.Τέτοια αναστάτωση δεν είχα νιώσει ποτέ και για κανέναν.Είχα 3 βδομάδες που είχα χωρίσει και κανονίσαμε βόλτα με το αμάξι.Κάποιος θα μπορούσε να με πει και εύκολη αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να με καταλάβει. Κάνεις δεν θα μπορούσε να καταλάβει την αναστάτωση που ένιωθα όταν μιλούσαμε.

Είχα τόσο άγχος την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε μόνοι μας.Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά. Ένα παράξενο συναίσθημα δεν το είχα ξανά νιώσει.Μέχρι την στιγμή....