Bir sonbahar günü okuldan eve doğru geldim annemi görememiştim . Nerede olduğunu merak ettim ,biraz da korkmuştum . Normalde annemin mutfakta yemek yapması gerekiyordu. Daha sonra ürkütücü bir ses duydum . Bu ses beni salona çağırdı . Salona gittim .Çok korkuyordum . Bana " Anneni bulamadın mı ? Hahahahahahahah ! Evdeki değişikliği bulursan annenin olduğu yere gidebilirsin ..." dedi . Evdeki değişikliği aradım ama bulamadım . Etrafa boş gözlerle bakıyordum salonun duvarındaki tabloya baktım tablo normalde deniz manzaralıydı . Ama benim gördüğüm tablo karanlık bulutlarla kaplı ,ürkünç ,korkunç bir ormandı .Ürkütücü sese evdeki değişikliği bulduğumu söyledim . Bana " Tebrikler evdeki değişikliği buldun ! Annen o gördüğün tabloda . " dedi . Sonrasında tablo büyüdü büyüdü,beni içine çekti . Artık bende tablonun içinde idim . Ortalık çok korkunçtu . Bir de üstüne üstlük beni birsürü köpek kovalamaya başladı. Olağan gücümle koşuyordum , çok yorulmuştum tam soluklanacakken bir köpek beni bacağımdan ısırdı . Ağlıyordum ,seke seke ilerliyordum birkaç adımın sonunda önümde yaşlı bir teyze duruyordu . Bana '' İyi misin evladım? Gel sana pansuman yapalım. " dedi . Beni kolumdan tuttu ve ilerlemeye başladık ,yaşlı teyzenin kulubesine varmıştık .Bana pansuman yaptı ve yemek verdi . İki günün ardından iyileştim ve annemi aramaya devam ettim . Dolaştım dolaştım çok yoruldum . Bir yere oturup yaşlı teyzenin bana hazırladığı yolluk yiyeceklerden birini yedim . Toparlanıp annemi aramaya devam ediyordum . Bir de ne göreyim ? Bir sürü çocuk .Sevinmiştim çünkü kendi yaşlarımda olan birilerini görmüştüm . Ama onlar niye buradaydı ? Sorumun cevabını alabilmek için onlara "Burada ne işiniz var ? " diye sordum . Hepsi birden " Ürkütücü bir adam annelerimizi kaçırdı , evimizdeki değişikliği bulmamızı istedi bulduğumuzda da burada bulduk kendimizi . '' dediler . Ben de başımdan geçenleri onlara anlattım . Çocukların arasından bir kız " Boş boş oturmayalım , bir plan hazırlayıp annelerimizi kurtarmalıyız . '' dedi. Ona hak verdik . İyi bir plan yapıp annelerimizi kurtaracaktık . Adamın olduğu yere gidip onunla çalışmak istediğimizi söyledik . Binevi dedektiflik yapacaktık . Adamla çalışan ben ve diğer beş kişiydi . Anneleermizi kaçııran adamın tüm planlarını öğreniyor ve diğer arkadaşlarımıza iletiyorduk . Zamanla adamın evinin içini bile ezberledik. Örneğin ,tutsakların nerede olduğunu ( Annelerimiz ,buraya bizi bile sokmuyor. ), yemek odasını, salonu, eve giriş yerlerini ...En önemlisi de tutsaklar yeri ve eve giriş çıkış yerleriydi . Altı ay sonunda bir pazartesi akşamı annelerimizi kurtardık adam bizi kovalamaya başladı ve bizde olağan gücümüzle koşuyorduk . Birden her anne ve çocuk yok olmaya başladı . Onları göremiyordum . Bir tek annemle ben vardım bu ürkünç ormanda . Bir süre koştuk daha sonra annem bana " Bu korkunç ormandan nasıl kurtulacağız ? " diye sordu . Bir süre düşündüm ve ona ; " Seni ararken yaşlı bir teyze bana yardım etmişti , bize yardım edebilir . " dedim . Bana ; " Olabilir . " dedi annem . Yaşlı teyzenin kulubesine vardık . Ona başımızdan geçenleri anlattık ve burdan nasıl çıkacağımız konusunda tavsiye istedik . Bize ; "Bu Dünya' dan çıkabilmeniz için kendi Dünyanız ' a gitmeniz için o kötü adamdan kendi Dünya' nıza gidecek olan anahtarları almanız lazım." dedi . Bir plan yaptık . Planımız da şuydu , o adamın çocuğunu kaçırıp anahtarı alacaktık .Adamın evine gidip çocuğun olduğu odaya camdan girdim , çocuğa cebimdeki şekeri uzattım ve yemesini söyeledim , yediği şekerde bayıltıcı şurup vardı ve çocuk bayıldı . Çocuğu kucağından tutup kulubeye götürdük . Sonrasında adama olanları anlatan bir mektup yazıp evinin önüne bıraktık .Adam bin pişman geldi yanında anahtarlar da vardı bize anahtarları verdi ve çocuğunu aldı . Bizde annemle birlikte anahtarla kendi Dünya ' mıza gittik . Annemle o ürkünç yerden kurtulduğumuz için çok mutluyduk . Sarıldık . Birden bir baktım , her şey yok oluyor .Birden annem de yok oldu . Daha sonrasında da " Uyanıyor galiba , iyileşti mi ? " diye sözler duymaya başladım . Bir süre bekledim ve gözlerimi açtığımda karşımda doktor ve annem vardı . Birkaç günün sonunda olanları annem bana anlattı . Ben şizofrenmişim ve gördüğüm tüm bu şeyler aslınada bir komaymış . Annem ve babam bu hastalıktan kurtulduğum için çok mutluydu . Ben de o günden sonra gördüğüm tüm şizofrenlik komalarının bir kitabını yazmaya karar verdim ve yirmi yılın sonunda çok iyi bir fantastik roman yazarı olmuştum . Bana " Nasıl böyle güzel kitapları yazacak hayal gücüne sahipsiniz ? " dediklerinde . İlham geldi diyor geçip gidiyordum ...
