Chapter 1: Miss Them

33 3 0
                                    


here's the first chapter!

Enjoy Reading! ^_^

*****

Chapter 1: Miss Them

Jasmine's POV

Hayy.... malapit nanaman ang pasukan.Tsk! pero nakakamiss din pala ang mga assignment, quizzes, surprise test, recitation, projects, solving problems, group activity, performances and many more! *put the sarcasm tone* hahaha -__^V


Pero ang namiss ko talaga ay...





si CRUSH! *3*



Hahaha! ganun talaga ang High School Life!



Pero hanggang tingin lang sa malayo kasi nahihiya ako sa kanya ihhh.... sino ba naman ang hindi mahihiya kung ang isa sa 4 Hearthrobs sa school ang naging crush mo? Syempre maraming mga fans yan. Kaya hindi ako makalapit sa kanila kasi kada dadaan lang sila sa corridor may mga nakapalibot na agad sa kanilang mga nagtitilian, nagsisigawan na mga kababaihan.

He is like a star, you can see it and you think it is very near from you but you can't even touch it, hold it, and even reach it.



He is an UNREACHABLE STAR.



Kaya dinadaan nalang sa patingin tingin sa malayo. Atleast nakikita ko sya. Kahit hindu ko man sya malapitan o mahawakan man lang..... Okay lang sakin...

that is enough for me to see him from far away.


Ang saklap noh! alam mo yung feeling na kahit na ang lapit nya sayo hindi mo sya magawang lapitan?


Matagal ko na talaga kasi syang crush simula pa noong first year high school ako.... pero lagi kong tinatanong sa sarili ko....


Diba pag crush hindi naman ito tumatagal? kasi sabi nila pag crush it only reaches 2 to 3 months. Bakit halos isang taon ko na syang crush? that only means......









SHOCKS!


















I'M ALREADY INLOVE! >_<





Pero bakit? kapag ba nakikita mo sya at bumibilis ang tibok ng puso mo na kukang na lang ay lumabas ito eh inlove na?


kapag ba nakikita mo sya eh halos hindi ka na huminga at ang tibok lang ng puso mo ang naririnig mo eh inlove na?


At kapag nakikita mo sya ay nawawala ang nasa paligid mo at sya lang ang nakikita mo eh inlove na?




(A: ayyy! ngayon lang narealize ni ate oh!)


OH MY GHADDD AUTHOR!



INLOVE NGA AKO! >___<



Ang shunga ko naman bakit ngayon ko lang narealize?!Pero ang bilis naman ata? Hindi pa ata ito sure na. Siguro oobserbahan ko pa! xD tae yan! my ghadddd this can't be happening! Pero ang bilis naman ata? Hindi pa ata ito sure na. Siguro oobserbahan ko pa! xD







(A: Uy! pakilala ka na!)




Hala! I forgot Author! >_______<

(A: hayy naku! mana ka talaga kay author eh! tsk!)



Mana pala ako sa inyo author eh! ^_^



(A: Oo na nga! pakilala na! tsk!)



eto naman si author ang sungit hmmmpp! =3= eto na talaga .... *ehem*


Hi guys! I'm Jasmine Nicolli (pronounce as NIKOLAY hehehe!) Ramirez, 15 years old, I'm a 2nd year student at GUTENSBOURG ACADEMY. Hindi ko alam kung saang lupalop ng Q.C. yan nahanap nila Mom and Dad eh. Ngayon ko lang narinig ang ganyang pangalan ng School. WEIRD



And our family owns a coffee shop we are not only serving coffee but also cakes! we are now having 23 branch nation wide! diba! ang galing! madadagdagan pa yan kasi as far as i know may mga pinatatayo pang mga branch all over LuzViMinda (Luzon,Visayas and Mindanao).And syempre my Dad is the CEO of Ramirez Group of Companies. And sabi ni Dad if i reach the right age i will be the CEO of our company because i'm their only child.

Yeah! i'm their one and only child. Nakakalungkot kasi ako lang minsan ang naiiwan sa bahay at puro maids lang ang kasama ko... T_T SAKLAP!


*Tok!Tok!Tok!*



"Bukas po yan!" argghhh! tinatamad pa ako bumagon kaya instead na ako ang bubukas sisigaw nalang ako. Yeah may pagka bad attitude ako. kasi naman eh! ang aga aga pa! =__=

Bumukas na ang pinto at niluwa nito si Ate Cely. Isa sya sa maids namin at isa sa matagal ng nagsisilbihan sa amin. I think 5 years na sya sa amin. oh diba! SOLID! xD.


"Mam Jasmine--" i cut her off.


"Jasmine nalang po hindi naman na po kayo ibang tao sa amin eh. Parang pamilya na ang turing namin sa inyo." i said and smile at her. ayoko kasi ang mga formalities. Mas matanda naman sya kesa sakin eh. Ayoko kasi ng may 'Mam' pa.

"O-osige Mam-- este Jasmine, bumagon kana at mag almusal kana nakahanda na ang pagkain mo dun sa ibaba." hahaha! nakakatuwa talaga si Ate Cely.

"hahaha! Sige po i'll be there in 10 minutes." i said and then i smiled at her sweetly.

"Osige jasmine, alis na ako."at lumabas na sya. Agad agad naman akong pumasok sa c.r.









Akala ko pa naman si Mom...haissttt! =_=




*****

Oh yeahh!!! this chap. is so short! sorry po! yan lang talaga kinaya ko eh. Sorry po kung natagalan! Hindi ko po akalain na may magbabasa nito! SALAMAT PO TALAGA! ^______^

you're free to COMMENT your opinions and please VOTE! ^_^

Support this story guys!

love lots! ♥♥♥

~wildROSE

Unrequited LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon