"My Casa-Gang Man"

Chapter IV:

Sam's POV

Badtrip naman ee. Ngayon ko lang din nabasa yung newspaper na 'to. Bakit ako ang Headline! Shocks!

- - Flasback - -
Nasa open field kami ni Jessie ngayon wala kaming magawa ee vacant namin.

Kasalukuyan akong nagbabasa ng libro at naka-earphone ng sikuin ako ni Jessie. Nagulat ako kaya napalingon agad ako.

"What!? I am reading." - sabay irap ko.

Isasalpak ko na sana agad ang earphone ko ng pigilan niya..

"Ang iyong brother ay nandidito. Lingun ka dun." - sabi niya sabay tulak sa akin.

Nakita ko si kuya kasama ang mga kaibigan niyang players.

Papalapit sila at naka-smirk si kuya sa akin. What's wrong? Kunot noo naman ang ginawa ko.

Nang makalapit sila..

"Hey! Lets vie." - pagkasabi niya umatras siya at isang tingin lang ang binigay ko saka umiling.

"Hoy! Sisteret, gumora kana baka ipahiya ka nanaman." - Jessie.

Yeah. Pinapahiya din ako ni kuya but not too much. Basta ganun yun!

"Samantha! What now?! C'mon." - sigaw ni kuya.

Tinignan ko ang mga kaibigan niya na nagbubulungan. I raised my eyebrow.

"Coward." - lumapit sa akin isa sa mga kaibigan niya.

Wait! Ano daw? Ako? Hindi ako duwag! Ayoko ng atensiyon.

Tumingin ako sa kanya ng matalim at tumayo..

"I'm not!" - tapon ko sa kanya ng bag ko.

Lumapit na ako kay kuya. I'm not a coward..

"C'mon. Lets do this shit!" - pagkasabi ko binangga ko si kuya.

"Whooaaww!"

"Sister!"

Sabi ng mga kaibigan niya. Pumwesto na si kuya at nag-umpisa na kami. One is to one ang laro.

My brother is known as the greatest male player in the field of soccer. Mapa- TV, Radio, Newspaper at Magazines. Wala pang nakakatalo sa kanya ni isa.

Isang goal nalang panalo na ako. Hanggang 2 score lang kasi ee. Score? 1-0.

And when I kicked the ball.. BOOM! Pasok ang bola. Tumingin ako kay kuya.. Halatang gulat din siya. Umirap lang ako. Tumungo ako sa kinaroroonan ni Jessie.

Nakita ko pang lag lag panga yung bumulong sa akin kanina.

"Ang winner mo girl. Grabe! Ikaw pa lang ata ang tumalo sa kuya mo." - salubong ni Jessie sa akin.

I only hissed. Inaayos ko ang mga gamit ko ng may marinig akong hiyawan. Kaya napatingin ako sa paligid ko.

0_0 <--- Ako.

WT! Nooooo..
Ang daming tao.. Bakit ganito? Andami pang nakalabas na mga cellphone at camera.

"Sigurado girl ikaw ang headline." - Jessie. Saka ako hinila.

"Samantha! Samantha! Samantha!"

"Ang galing mo Samantha!"

"Tss. Pakitang gilas."

Narinig kong sigaw ng iba.. Pero tumakbo nalang kami.

- - End Of Flashback - -

Ghaaaaddd! I hate this! Ayoko ng ganito. Kasalanan ni kuya eto ee kung hindi dahil sa kanya hindi ako mapapasubok sa ganito. Grrr.

"Hi ate Samantha. Ang galing mo po." - sabi ng isang batang babae.

Nasa coffee shop kasi kami ni Jessie we just wanna inhale some air. Pero hanggang dito attention is mine.

"Thank You." - I smile not fake it's real.

Siguro nag-aaral din ito sa Zamee kasi kilala ako ee. Alangan naman kilala ako kung nag-aaral sa ibang school. Sus!

"Sister! Sister! Look at this oh." - sabay harap niya sa akin ng laptop niya.

"Anong gagawin ko dito? What's this?" - takang tanong ko.

Ano namang gagawin ko dito hindi ko hilig manuod ng kung ano ano na galing sa net. Sus! Mga kung ano anong kabal-balan.

Nagulat ako sa nakita ko.. Sa Field 'to aa.

"You're a famous now sister!" - yug-yog niya sa akin habang nakangiti.

Tinignan ko kung sino ang nag-upload at halos malag-lag ako sa kina-uupuan ko.

_JessieStar_

What the! Tumingin ako sa kanya ng matalim. He puts me in trouble. Nooooo..

"Jessie!" - nagngingit-ngit kong banggit sa pangalan niya. At siya naman ay patawa-tawa.

"Sister you deserves it naman ee. Sobrang bonggabels ka dun ee." - sabi pa niya habang sumusulat kunwari sa hangin.

"You didn't know what you've done. You put me in trouble. Grrr." - inis na sabi ko sa kanya habang siya mukhang ewan na di mapakali.

Akala ko naman sa school lang ito pati ba naman dito sa labas ng school. Tss. Grrr.

Paano naman kaya ako niyan pag si kuya ang nakaalam dito? Magiging sobrang cold nanaman kaya siya sa akin. Haist!

Habang nakapangalumbaba ako sa lamesa at nag-iisip. Biglang may nasulyapan ang mata ko. Kumunot bigla ang noo ko.

"Hoy! Shoket ganyan ang feslalu mo? Mukhang tinubuan ng pwet ng manok?" - taas isang kilay ni Jessie na tanong sa akin na habang naglalaptop.

"Jessie! Stop! I saw someone." - biglang tayo ko at inayos kaagad ang mga gamit ko.

"Wet! Sino?" - pigil niya sa akin.

"Her." - sabi ko at sabay alis na.

Hindi ako pwedeng magkamali ee. Siya yun. Nakita ko talaga siya ee. Bakit nandito nanaman ang babaeng yun? Akala ko ba lumayo na sila?

Takbo lang ako ng takbo ng may tumatawag sa akin. Kaya napahinto naman ako.

"Hoy! Sammy! Kung sasali ka ng marathon pwedeng ikaw nalang sumali? Pagod na ako ee." - at agad umupo sa kalsada.

"Okay. Okay." - sagot ko lang at tumakbong muli. Pero huminto din ako. "You better go to school Jessie you might be late. Bye." - at tumakbo na talaga ako.

Bakit? Bakit siya nagbalik? Hindi kaya nandito din siya? Pero para ano pa? Bakit?

Di ko namamalayan habang tumatakbo ako lumuluha na pala ako. Kaya napahinto ako at pinatong ang kamay ko sa mga tuhod ko. Ang layo ko na at hindi ko na alam kung saan ako pupunta.

Umupo ako sa may tabi ng kalsada, ano ba 'to? Bakit parang familiar itong lugar na 'to?

Sa di kalayuang lugar may nakita akong lalaking bumaba ng sasakyan kaya agad akong nagtago sa likod ng punong malaki.

Pagbaba nung lalaki galing sa sasakyan natulala ako at nagulat. It's Him. Hindi ako pwedeng magkamali. Siya talaga ee. Kaya nang mapatingin siya sa gawi ko pero hindi naman niya ako makikita. Siya nga.

Jayford Adrian Vilarde?