Herşeyin yoluna girdiğini zannediyordum.Ama o içimdeki ses bana daha çok hükmetmeye başladı çapalarım boşaydı sanki.Ben ne kadar karşı çıksam o aksine güçleniyordu.Artık nefes alırken bile içimde ikinci bir nefesin varlığını hissediyordum çok garip bir his,duygu ve bir o kadar da korkutucuydu.Artık bişey yapmam lazımdı en yakın arkadaşıma danıştım.
-olum ne oldu sana
-Ne olmuş ki ?
-Rengin sararmış,gözlerin kanlanmış
-Hadi ya işimiz,gücümüz var bırak şakayı
-Bekle geliyorum
(içeriden bir ayne getirir)
-Al bakalım şaka mı değil mi?
Ciddiydi yüzüm aynı filmlerdeki gibi olmuştu benzim zarı gözlerim kanlanmış bir vaziyetteydim aynayı bırakıp hemen uzaklaştım oradan.
Artık çok geçti ve bir karar aldım.Bizim oralardan uzak bir yerde harabe bir yer vardı ve bir kapısı kitliydi.Oraya yerleşmeye karar verdim.Yanıma biraz eşya aldım ve habersizce çekip gittim.Oraya vardığımda kapıyı hiç zorlamadan açtım.İçeriden Kuran-ı Kerim sesleri geliyordu kafamı hafifçe uzattım.İçeride 60-70 yaşlarına yakın gözleri masmavi saçları bembeyaz Nur yüzlü bir adam gördüm.
-Gel evladım,girebilirsin
-...
-korkmana gerek yok,hadi gir
İçeri girdim bir koltuk vardı bir tanede kapkara büyük bir kilidi olan dolap,dolaptan gözlerimi alamıyordum o ses sanki "burdayım, gel ve al" diyordu.O sırada Yaşlı amca: -Oturacak mısın ?
-ha ha,evet tabii
Biraz muhabbet ve tanışmanın ardından yüzümü elleriyle okşadı ve gözleri doldu.
-Ne oldu amca
-***
Ben konuyu değiştirmek için sordum.
-Amca o dolapta ne var ?
"sinirli ve ağır bir sesle"
-Bu seni ilgilendirmez genç adam
Dedi.
Karanlık iyice çöküyordu ben endişeliydim ve uyuyamıyordum.
