Ben seni sevmeyi sevdim.
Suya yazı yazmak kadar zor,
Deniz suyu gibi vazgeçilmez,
Bambaşka bir halin vardı.
Hiç kimseye benzemiyordun.
Her halin bir başkaydı.
Bense satır, satır okudum seni.
Tıpkı bir kitap gibi.
Öyle devrik değildi cümlelerin.
Oznesinden, yuklemine
Hepsi yerli yerindeydi.
Ulasilmazdi kelimelerin.
Dedim ya, benzemiyordun
Kimseye...
Bakislarinsa bir şiir di sanki.
Kalın bir kitap yazabilirdim,
Gözlerindeki esrardan ve,
Saatlerce bakabilirdim,
Bıkmadan usanmadan.
Bir geç kalinmislikti belki bu,
Sana giden yolları bana daraltan!..
