Stephil's POV
*Clifford Academy
"Bye ma!" Sabi ko at hinalikan sya sa cheeks..Tas ganun din ang ginawa ng dalawa.....ang dami ng students ang nagsisi-pasukan...I'm so excited^_^
"Bye Mi" sabay na sabi ng dalawa
At pagkatapos nun ay bumalik na si mama sa kotse...may license na namn si ate sa pagda-drive eh kasu hindi naman parehas ng way ang papuntang Cliff-Ad at ADMU...eh kung sasabay pa kami sa kanya ay mapapalayu pa sya dahil kailangan muna nya kami ihatid...kaya ayun driver na lang nmin ang naghahatid sundo samin...kaya lang nakakasama si mama samin kapag napasok kami dahil malapit lang sa Cliff-Ad ang flower shop nya...
Maya maya habang naglalakad kami umakbay sakin si Luhan...ay hindi ko pa pala nasasabi sa inyu na nabati na kami kanina pa...
Naaalala ko pa nmn ang nangyare samin kaninang umaga...natuwa ako sa ginawa nya...
*FLASHBACK*
"Lans aso ka ba?" Sa sinabi ko tinignan ako ni Lans ng masama...kaya ayun napapeace sign na lang ako...
"Whatever" maarteng sabi ni Lans sakin...ang hilig mag inarte ng mga kapatid ko...
"Ahm you two" sabay turo samin ni ate, samin ni Luhan...kaya napataas na lang ako ng kilay
"What?" Inosenteng tanong ko
"Pansin ko sa inyu dalawa hindi kayu nagpapansinan...kase sa tuwing naglolokohan tayu,kayu dalawa ang makulit at grabe maglokohan..pero ngayun wala eh...hindi kau nagpapansinan..magkagalit ba kau dalawa?" Tanong ni ate samin...kaso na-speechless lang ako...wala akong masabe...yes magkaaway kami...eh kase naman sinigawan nya ko...
"Alam mo ate..I heard kanina na nagbabangayan silang dalawa...may mali ba sa inyu?" Tanong nmn ni Lans...tulad ng kanina wala kaming nasabi. ..parang dinededma namin sila...
"Oh anu? Bat hindi kau magsalita? Bat kau magkaaaway?" Tanong uli ni ate
"Hindi kami magkaaway" sabi ni Luhan kaya napatingin ako sa kanya...at inirapan ko lang sya...
"hindi magkaaway? Eh bat inirapan ka ni Luhain?" Grabe makatanong mga to
"Q&A ba to? Grabe kau makatanong" sabi ko sa kanila sabay alis...
"Stephil finish your meal first" sabi ni mama
"Ma nawalan na ako ng gana na kumain" sabi ko..at lumakad na uli ...nakakatatlong hakbang pa lang ako ng biglang kumanta si Luhan...ang kinanta nya ay ang theme song naming mag kambal. ..
Let Them Be Little
By Billy Dean
🎶🎶"I can remember when you fit in the palm of my hand
Felt so good in it,no bigger than a minute
How it amazes me,you're changing with every blink
Faster than a flower blooms they grow up all too soon" 🎶🎶
At dahil sa narinig ko napatigil ako at napatingin ako sa kanya na ngayun ay palapit ng palapit sakin habang nakatingin sakin ng diretso...pero umiwas ako ng tingin sa kanya...
🎶🎶"Let them be little 'cause they're only that way for awhile
Give them hope,give them praise,give them love every day
Let them cry,let them giggle,let them sleep in the middle
Oh,but let them be little"🎶🎶
Palapit sya ng palapit sakin...hanggang makapunta na sya sa harap ko...kaya napatingin sya sakin pati ako napatingin na rn ako sa kanya
