İlk kitabım olduğu için yazım hatalarım olabilir bunlar için şimdiden özür diliyorum.Kitabımı okumanızı gerçekten çok isterim.Belki tutulan bir kitap olur belki olmaz bunuda bilemem zaman geçtikçe bunu görücez. Lütfen bakmadan geçmeyin.Aklıma geldi ve bu fikri sizlerle paylaşmak istedim.Umarım beğenirsiniz ponçikler😘
MEDYA:HAYAL
Yataktan bir anda irkilerek uyandım.Yine aynı şey olmuştu.Her geceki retüelimi gerçekleştiriyordum.Odam karanlıktı.Yavaşça yerimden doğrularak titrememin geçmesini ve nefesimin düzene girmesini bekledim ve aynı zamanda sakinleşmek için kendime tekrar tekrar gördüklerimin geçmişte kaldığını hatırlattım.Ayağa kalkacak kadar kendime geldiğimde yataktan kalktım ve ışığı açtım.
Bir süre duvarın önünde odamı inceledim.Krem rengi duvarın üzerinde türlü türlü posterler vardı.Üzerlerinde ayrım yapamadığım için hepsini eşit seviyordum tabi arada istisnalar vardı mesela İan, Francisco, Cameron, Vini, Lucas...Gardolabım beyaz çift kapılıydı iki çekmecesi vardı.Yatağım ise üzerinde birçok yastık bulunan rahat bir yataktı yerde küçük bir halı vardı.Odamı incelemekten sıkıldığım zaman gidip yatağımın üzerinden kulaklıklarla birlikte sarkan telefonu elime alıp ekranı açtım saat 04:17'di.Eskiden olsa bu kadar erken uyanmak bünyeme ters diye kendimi yerden yere vururum ama artık alışmıştım.Telefonu yatağa bırakıp kapıyı yavaşça açtım. Banyo odamın karşısında olduğu için direk banyoya girdim.Aynanın önüne geçtikten sonra çığlık falan atmadım.Çünkü daha kötü hallerimi görmüştüm ama akşam geç yattığımdan ve bu saatte kalktığımdan mavi gözlerimden yorgunluk akıyordu.Göz altlarım morarmıştı.Yatmadan önce topuz yaptığım sarı ve kahve rengi karışık olan ve benim rengini hâlâ çözemediğim saçlarım ise toka ile birlikte aşağı kaymış yanlardan saçlar çıkıyordu.Yüzüm beş ay öncesine kadar gerçekten solgun görünüyordu ama yaşadıklarım gerçek anlamda kolay şeyler değildi.Suyu açıp yüzüme çarptım.Yüzümü sildikten sonra odama girdim.Okula gidecektim ve bir iki saat bile uyusam kâr diye düşünüp uyumaya karar verdim.Kafamı yastığa gömüp gözlerimi yumdum bu sefer karanlıkla birleşmem daha kısa sürmüştü.
Annemin sesi ile gözlerimi açmamakta direndim.Ama benim birtanecik annem vazgeçer mi geçmez.Bu seferde yorganı üzerimden çekip"Son kez söylüyorum Hayal eğer kalkmazsan yüzüne su boca ederim yeter artık her sabah her sabah aynı şey bende bıktım"dedi.Kapının önüne geçince son tehditini savurup odadan çıktı.Yavaş yavaş yataktan kalkarken aynı zamanda okulu bulana ana avrat sövüyordum.Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.Sonra odama geçip bana sırıtan formaları lanet ederek giydim.Etek giymeyi sevmediğim için pantolon ve tişört giyiyordum.Giyindikten sonra çantama göz atıp odamdan çıktım.Mutfaktan sesler geliyodu salak kardeşim Özgür'ün böğürmesini duyduğumda gözlerimi devirdim.Mutfağa girdiğimde kahvaltı yapıyorlardı."Günaydın"diye cıvıldadım.Annem başta olmak üzere hepsi suratıma bön bön bakmaya başladı.Babam şoktan çıkıp kendine geldi ve"Nasılsın kızım"diye sordu.Annemde babamı onaylayan mırıltılar çıkardı.Bu tepkilerinde haksız değillerdi.Beş ay geçtiğinden beri masaya bile doğru düzgün oturmaz çok önemli olmadıkça odamdan çıkmazdım.Düşüncelerimden ayrılıp onlara cevap verdim"Gayet iyiyim"dedim.Özgür ise her zaman ki sığırlığıyla "Bence uzaylılar sana beyin nakli yaptılar yoksa mümkün değil bu sen olamazsın."dediğinde gözlerimi kısıp masanın altından tekme attım.Bana gözlerini büyüterek bakınca sırıtıp yemek yemeye başladım.
Yemek yemeyi bitirince aşağı inip arabaya bindim okula babamın arabası ile gidiyordum.Derslerim iyiydi. Duman kolejinde burslu olarak okuyordum.Özgür ise iyi bir anadolu lisesine gidiyordu.Özgür'ünde matematiği iyiydi hiç çalışmamasına rağmen matematikte zehir gibiydi.Benim ise daha çok fizik ve edebiyat ilgimi çekerdi.Bunları düşünürken babamın sesiyle kendime geldim.""Hayal geldik kızım."Dediğinde ona gülümseyerek baktım ve yerimde biraz daha yükselerek babamın yanağına bir öpücük kondurdum.
