Emre'nin hikayesi öyle değilmiş.Babasını trafik kazasında kaybetmiş.Müdürümüz sınıfımıza gelip dedi.Sonra Emre ile konuşmaya başlamış.Emre babasını kaybedeli 9 ay olmuş.4 yıl bunun acısını çekmiş.Emre artık suskun değilde biraz daha haylaz olmaya başladı.Bazıları ile kavga ediyor.Ben Emre'yi uyardım ama uyarmama rağmen aynı şeyleri yapıyor.Birazdaha böyle devam ederse okuldan atılacak.O zaman eminim ki annesi çok üzülecek.Emre 'ye tenefüste beni bulmasını istedim.Tenefüs geldi ve emre ve ben bir banka oturup ne olcaklarını söyledim.Yakında belki de okuldan kivulacağını ve annesinin perişan olacağını söyledim.Ama sanırım yine beni anlamadı.Emre için üzülüyorum.Onun babasının yerini ancak annesi tutar.Zaten duyduklarıma göre Emre babasının her sözünü tutarmış.Bu gün emre eve gitmeyecekmiş.Bu benim için bir fırsat.Annesinin yanına gittim.Emre böyle devam ederse ne olacaklarını söyledim.Annesi akşam emre ile konuşacağını söyledi.Sabah emre daha düzgün kimseye bulaşmamış bir şekilde geldi okula.Sonra bana gülümseyerek "günaydın" dedi.Bende ona dedim.Herkes ona sataşıyor,dalga geçiyor,ama emre ilk gün gibi onları takmıyordu.Sonra emre yanıma gelip bana teşekkür etti.Bende bunun önemli olmadığını söyledim.Emre'nin bu davranışını gören öğretmenler önce şaşırmış sonra ise Emre ile gurr duymuşlar
