Bölüm1

44 2 0
                                    

Adım Dolunay 18yaşındayım lise son sınıf öğrencisiyim derslerim iyiydi birde çok yakın arkadaşım efsun var 9 yıldır arkadaşız okuldan eve geldiğimde annem üzgündü

Annem ile çok iyi anlaşırdım babasız büyümüştüm ve kalbim sadece annem için atardı herşeyim o benim

* Annem çok güzel bir bayandı ve hayatında birisi vardı şuan kavgalı oldukları için ağlıyordu meleğim kıyamadım

"Meleğim ağlama artık"

"Çok üzülüyorum annecim çok hemde"

"Biliyorum,ama o adam için değmez anne anladın ? "

"Biliyorum meleğim,ben bir duş alayım kendime geleyim"

"Tamam annecim" dedim ve yanağına tatlı bir öpücük bıraktım

*1 saat sonra
Annemi merak ettim,hala çıkmadın anne kırtlandın mı?

"Anne 1 saat oldu kırtlandın ya?"

Ses gelmeyince açıkçası endişelendim düşüp bayılmış olabilirdi çünkü zemin mermer di ve hemen kayıyordu banyo ya doğru ilerledim kapıyı açmam ile kendimi yere bırakmam bir olmuştu deli gibi gülüyordum yerde bir tabure üstte ise gözlerini kapatmış meleğim sallanıyor kendini asmıştı şerefsiz bir adam için beni bırakmıştı hemen Efsunun annesini aradım nasıl konuşacaktım bilmiyorum

"A-looo Emoş yalva-rırm g-el annemm" demem ile Emoş telefonu kapatmıştı. Oturdum yere deli gibi ağlıyorum beni nasıl bıraktın anne? Beni nasıl yalnız bıraktın bu lanet olası yerde ben napıcam diyerek deli gibi ağlıyorum kapının çalması ile emosun geldiğini anladım

"Nolur emoş annemi kurtar"

Banyoya gitmesi ile annemi öyle görmesi ile deli gibi ağlıyordu hem bana sarılmış hemde hıçkırarak ağlıyordu nasıl dayanıcam annem sensiz nasıl yaşıycam ben

"Ambulansı arıyorum Dolunay sen bize git hemen!"

"Giitmeeemmm,annemi bırakmam o uyanıcak biliyorum beni bırakmaz o"

"Dolunay eve giit hemen"

"Hayır gitmem, gitmem,gitmem,gitmem"diye sayıklarken emoşun tokatı ile kendime gelmiştim ayaklandım ve Efsunlara yol aldım

"Dolunay,bu halin ne noldu annene?"

"Ahahaha inana biliyormusun Efsun ahaha annem kendini asmış ahaha beni bırakmış" delirmiştim galiba deli gibi gülüyordum kahkaha atıyordum Efsun ağlarken ben gülüyordum hemde deli gibi

"Dolunay saçmalama annen seni bırakmaz saçmalama"

"Kes sesini annem gitmedi bir yere evde o Emosla eğleniyorlar biliyorum ben"

"Dolunay hadi uyuyalım beraber tamam "

"Annem geçmi gelcek Efsun"

"Hadi yatalım"

Sabah gözlerimi açtığımda evde kimse yoktu annem,Efsun,Emoş kimse yoktu şimdi anlamıştım annem o it adam için beni bırakmıştı bende biliyordum o itin canını yakıcaktım.

Ceza EviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin