Arkadaşlık Değilmiş Bizimkisi

Çıkıyoruz

Okul bitmişti,eve gelmiştim.Hâla duyduklarımın karşısında çok şaşkındım.Aradan bir saat geçti.Telefonuma mesaj gelmişti.Oha Burak mesaj atmış😮.Napıcaktım ben şimdi. Kalbimin hızlı hızlı atmasını duyuyordum. Heyecandan elim ayağım titriyordu.Cevap vermek zorundaydım,çünkü mesajı görmüştüm.Hemen Aslı'ya haber verdim.
-Alo Aslı
-Efendim Büşra
-Noldu biliyormusun?
-Bilmeme imkan yok Büşra😀
-Burak bana mesaj atmış.
-Oha inanmıyorum
-Napıcam kızım ben şimdi
-Cevap verceksin
-Zaten vermek zorundayım mesajı gördüm.
-Peki ne yazcan
-İşte bende onu bilmiyorum.Tek bildiğim şey heyecandan kalbim durucak.
-Konuş Büşra bu ilk değil😀
-Aynen öle yapıcam.
-Tamam görüşürüz.
-Görüşürüz.
Burağ'a mesaj atıcaktım kararımı verdim... Ve burağın mesajina yanıt verdim.Heyecandan elim ayağım titriyordu nasıl konuştuğumun farkında bile değildim çünkü ilk defa böyle bir şey oluyordu acaba benden hoşlandığı içinmiydi belkide bende hoşlanıyordum ama bunu anlamam için sadece zamana ihtiyacım vardı. Ve artık cevabımı söyleme vakti gelmişti sürekli bana düşündünmü diyordu ama bir türlü karar verememiştim eğer hayır dersem onu hayal kırıklığına uğratmış olucaktım evet demeliydim belkide. e sonuçta tatlı çocuktu 😃 ve düşünme
fırsatının sonuna gelmiştim ve bana tekrar sordu bende beni üzme ben en çok bundan korkuyorum dedim bana ben seni üzmem bizde ayrılmayız dedi o onu dediği an nutkum tutuldu sadece tamam yazabilmiştim.Artık cevabımı vericektim bana evet de dedi ben hayır diyemezdim ve EVET yazdım birden çıkıyomuyuz dedi bende evet dedim artık sevgili olmuştuk mutluydum ama ondan hoşlandığımı pek sanmıyordum çünkü 3 senedir birisini seviyordum ama duygularımız karşılıklı olmamıştı ama artık bunun bir önemi yoktu önüme bakmam gerekiyordu yani Burağa.Bana aşkım demişti ve benim yine nutkum tutuldu çünkü utangaç birisiyim.Beni akşam dışarı çağırdı ama çıkamazdım dışarıya.