Park cok sessizdi , kizin etrafinda hiç kimse yoktu yine yanlizdi gözlerinden birkaş damla dinmisti, tutamamisti kendini hiçkiriklara boğulmustu. Birden karşidan yine o çoçuk geliyordu kiza gittikçe yaklaşmiş ve kizin yanina oturmustu ,,neden ağliyosun'' diye sorup peçete vermesi bir olmustu kiz anlatmaya baslamisti ,,yanlizim hiç kimse beni sevmiyor benimle ilgilenmiyorlar, yoruldum artik'' .
Oğlan başini yere eğer ve ,,bukadar cok ağlamanin sebebi de aynimi '' diye sormustu . Kiz derin bir nefes almasiyla başlamisti anlatmaya ,,Bugün benim doğum günüm ama gördüğün gibi ne bir arkadaşim var yanimda nede Ailemden bir kişi ,tamamen yanlizim''. Oğlan bu duruma üzülmüstü ama üzüldüğünü belli etmek istemiyordu kizi daha fazla üzmek istemiyordu.
Oğlan kizin göz yaslarini sildi ,,ağlama artik sende mutlu olacaksin'' demesiyle ,,Benim gitmem lazim Doğum günün kutlu olsun'' demesi bir olmustu.
Kiz artik yanliz olmadiğini anlamisti ve Evine gitmisti artik 13 yaşindaydi.
