Solenn Katalina

4 0 0
                                    

Jam's P.o.V

Pagkatapos kong magwalk out sa police station dumiretso ako sa cementerio.Pinark ko ang motor sa gilid ng daanan sakto walang tao naglakad ako papunta sa puntod ng pupuntahan ko at himinto sa pinakadulong puntod at lumuhod at tinanggal ang mga tuyong dahon at binasa ko ang pangalan

Solenn Katalina Sanchez Jacobs
  Birth: January 16,1992
  Death: March 16,2015
  "Love in life so much more in death"

"Alam mo ba ate Solenn how strong I became because of you?"Naiiyak kong tanong

"Alam mo din ba lagi nila akong inaaway sila mommy,daddy, Blaire lagi silang ganun wala na akong kakampi and wala ng magtatanggol sakin tska wala ng magcocomfort sakin lahat sila tingin sakin masama kahit nga mga professor,students takot sakin feeling ko nga kahit sila mom,dad,Blaire,Sam,Tori,Jade takot din sakin ang gusto ko lang naman makita nila na nasasaktan ako pero they obviously took it the wrong way ate ikaw lang nakakaintindi sakin bakit mo pa ko iniwan sabi ko naman sa'yo kahit saan sasama ako sa'yo diba kahit sa kabilang buhay pa."Di ko na napilan kaya ngayon my tears flow from my eyes like a river.Si ate Solenn ang isa pang ampon nila mommy't daddy she's 5 years older than me and Blaire siya lang ang laging nandiyan for me pero when she turn 22 nagdecide siyang magpakasal kay kuya Gino at wala naman ako nakitang masama kay kuya Gino in fact nakita kong mahal na mahal ni kuya Gino si ate Solenn kaya ng nagbakasyon kami nila ate Solenn na kasama si kuya Gino dun nila napagpasyahan mag pakasal sa London at ako lang ang saksi nila but nung umuwi kami dito at sinabi ni ate Solenn ang ginawa nila ni kuya Gino ay nagwala si mommy saying na hindi sila boto kay kuya Gino at pinalayas nila si ate napaka sakit sakin nun

Flashback

"Mom mahal ko si Gino at mahal niya din ako"Umiiyak na pagpupumilit ni ate Solenn kay mommy

"Hindi Solenn napaka bata mo pa para magkasal at hindi mo pa alam ang mga bagay bagay sa pagaasawa" Sabi ni mommy na inis na inis at ako naman nakatayo lang sa may staircase habang umiiyak na pinapanood sila kahit na maldita ako ayoko pa rin na nagaaway sila nasasaktan ako

"No! Mom wala na kayong magagawa nagpakasal na kami ni Gino at doon na ko titira sa kanila" Umiiyak na usal ni ate

"Saan sa bahay nilang barong barong? Solenn magisip ka nga san sa tingin mo kukuha yang Gino na yan ng papakain sa'yo aber? Baka sahod niya ng dalawang buwan allowance mo lang ng isang araw"Pagbubulyaw ni mom kay ate

"Wala ka ng pakielam wala naman kayong kwentang mag--"Hindi na natapos ni ate ang sasabihin niya ng sinampal siya ni daddy na pagkalakas lakas dahil napa upo si ate sa sahig na hawak ang kanyang pisngi

"I will not tolerate your attitude towards your mom! Kung gusto ko diyan sa lalaking yan sige sumama ka na pero wag kang babalik dito ng umiiyak dahil sa sobrang hirap ng buhay mo! Sige lumayas ka na!!"Pagtataboy ni daddy kay ate at nakita kong paalis na si ate habang umiiyak

"Ate!! Wait wag ko akong iwan"Sigaw kong umiiyak habang tumatakbo pababa ng hagdan

"Jam babalikan ka ni ate okay wait mo lang ako tska dadalawin kita ok"Pagpapaliwanag niya

"Sasama ako ate kahit san ka pumunta sasama ako ahuhu please ate wag mo ako iwan please"Pagmamakaawa ko

"Jam come here wag kang sumama diyan sa ate mong suwail"Pag hatak sakin ni daddy palayo kat ate

"Daddy No!! Pigilan niyo si ate please mahal niya tayo please daddy magpapakabait na ko swear pigilan niyo lang si ate!"Lubos kong pagmamakaawa pero di nila ako pinansin pinanood kong lumabas si ate ng pinto at tuluyang nasira ang buhay ko
Pumiglas ako sa pagkakahawak ni daddy sa braso ko at hinarap sila

"Pag may nangyari kay ateng masama I swear I would never forgive you both I'll bring it to my grave"Pagbabanta ko sabay takbo papunta sa kwarto

End of Flashback

Isang taon ng nagsasama sila kuya Gino at ate Solenn ng mabuntis siya masayang masaya silang magasawa kaya inimbitahan nila ako sa Tagaygay para magcelebrate pero nung papanik sila sa Tagaytay ay nabangga sila ng isang truck at sumabog ang sinasakyan nila.
Wala na ang ate ko wala na ang hero ko

Ang sama ng loob ko sobra kasi ni hindi manlang dumalaw si mommy't daddy sa burol nila ate parang tuluyan nilang tinakwil si ate.
Sila ang may kasalanan kung bakit namatay si ate hinding hindi ko sila paparawarin.

Fixing The Bad Girl's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon